Nadzór prawny i merytoryczny poniższego opracowania: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Zapraszam Państwa także do czytania oraz oglądania innych moich opracowań i videoblogów z poradami i wyjaśnieniami na stronach:
– autorski kanał YT Dr Mariusza Miąsko https://www.youtube.com/channel/UCg8kFnamtgONJ6okTj_RVdA/videos?shelf_id=1&sort=dd&view=0
– vlog na autorskiej stronie Dr Mariusza Miąsko: http://www.mariuszmiasko.pl
– autorska strona Kancelarii Prawnej Viggen: http://www.viggen.pl
Poniżej mogą się Państwo zapoznać z jednym z wielu mało znanych wyjątków z zakresu czasu pracy kierowców, które obszernie opisałem w książce: „Czas Pracy Pracowników Mobilnych w Transporcie Drogowym”, a także w moim audiobooku rekomendowanym przez inspektorów ITD oraz inspektorów PIP:
CD 1– „Legalne sposoby uniknięcia odpowiedzialności za naruszenia czasu jazdy i okresów prowadzenia pojazdów, przez kierowców zawodowych”,
CD 2 – „Legalne sposoby uniknięcia odpowiedzialności za przerwanie lub skrócenie przerw i odpoczynków, przez kierowców zawodowych”.
Większą ilość nieznanych wyjątków w prawie dot. czasu pracy kierowców omawiam na autorskim kanale YT Dr Mariusza Miąsko https://www.youtube.com/channel/UCg8kFnamtgONJ6okTj_RVdA/videos?shelf_id=1&sort=dd&view=0
Już 10 września 2014 roku, ostatnia tura kierowców (a więc tych, którzy uzyskali po raz pierwszy prawo jazdy kategorii C1 lub C, w terminie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 10 września 2009 r.), zobowiązana zostanie do ukończenia obowiązkowego szkolenia okresowego (które zastąpi dotychczasowe zaświadczenie o ukończeniu kursu dokształcającego w zakresie przewozu osób bądź rzeczy). Jednakże, czy w myśl aktualnie obowiązujących przepisów każdy z kierowców musi odbyć takie szkolenie? Kto z takiego szkolenia jest zwolniony oraz przy spełnieniu jakich warunków?
W art. 39a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 roku (Dz.U. z 2012 r., poz. 1265, z późn. zm.) ustawodawca wskazał warunki jakie musi spełnić przedsiębiorca, który zamierza zatrudnić osobę na stanowisku kierowcy.
I tak, wśród wymagań jakimi powinien cechować się kierowca wskazano między innymi na:
-
cenzus wieku (ukończone 18 lat – w przypadku prowadzenia pojazdu samochodowego, dla którego wymagane jest posiadanie prawo jazdy kategorii C,C+E (kwalifikacja wstępna), C1,C1+E (kwalifikacja wstępna przyśpieszona);
-
ukończone 21 lat w przypadku prowadzenia pojazdu samochodowego, dla którego wymagane jest prawo jazdy kategorii C,C+E (kwalifikacja wstępna), D,D+E (kwalifikacja wstępna), D1,D1+E (przewóz na liniach regularnych, których trasa nie przekracza 50 km, kwalifikacja wstępna przyśpieszona);
-
ukończone 23 lata w przypadku prowadzenia pojazdu samochodowego, dla którego wymagane jest prawo jazdy kategorii D,D+E (kwalifikacja wstępna przyśpieszona) oraz posiadanie uprawnień do kierowania pojazdem samochodowym,
-
brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy,
-
brak przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy,
-
uzyskanie kwalifikacji,
-
ukończenie szkolenie okresowego.
Jednakże, nie wszystkie z powyżej wymienionych dokumentów i uprawnień, muszą być spełnione przez kierowcę w każdym czasie i w każdym z rodzajów wykonywanej pracy, o czym świadczy treść art. 39a ust. 3 ustawy o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 roku (Dz.U. z 2012 r., poz. 1265, z późn. zm.), w którym to wskazano, iż wymagań dotyczących cenzusu wieku, uzyskania kwalifikacji wstępnej lub kwalifikacji wstępnej przyśpieszonej oraz ukończenia szkolenia okresowego, nie stosujemy między innymi dla kierowcy pojazdu:
-
odbywającego przejazd bez osób lub ładunku zarówno w celu dokonania jego naprawy lub konserwacji, jak też w sytuacji przejazdu z miejsca zakupu lub odbioru;
-
wykorzystywanego do użytku osobistego w przewozie drogowym osób lub rzeczy;
-
wykorzystywanego do przewozu materiałów lub urządzeń niezbędnych kierowcy do jego pracy, pod warunkiem, że prowadzenie pojazdu nie jest jego podstawowym zajęciem.
Powyższe trzy wyjątki mogą mieć praktyczne i istotne zastosowanie dla całej branży transportowej, a świadomość tego typu wyłączeń może rozwiązać nie jedno zadanie dnia codziennego w przedsiębiorstwie transportowym. Ponadto, ustawodawca wskazał również na inne odstępstwa od reguły, które to z uwagi na swój charakter i wyjątkowe zastosowanie mogą mieć nieco mniejsze zastosowanie, jednakże z przyczyn metodologicznych, poniżej wskazujemy cały zakres, o którym to w art. 39a ust. 3 cytowanej ustawy:
-
do którego wymagane jest prawo jazdy kategorii A1,A,B1,B,B+E;
-
którego konstrukcja ogranicza prędkość do 45 km/h;
-
wykorzystywanego przez siły zbrojne;
-
obrony cywilnej, jednostek ochrony przeciwpożarowej lub jednostek odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;
-
poddawanym testom drogowym do celów rozwoju technicznego przez producentów, jednostki badawczo-rozwojowe lub szkoły wyższe;
-
odbywającego przejazd bez osób lub ładunku:
-
w celu dokonania jego naprawy lub konserwacji,
-
z miejsca zakupu lub odbioru
-
-
używanego w sytuacjach zagrożenia lub przeznaczonego do akcji ratunkowych;
-
wykorzystywanego do:
-
nauki jazdy osób ubiegających się o prawo jazdy;
-
szkolenia osób posiadających prawo jazdy;
-
przeprowadzania państwowego egzaminu osób ubiegających się o prawo jazdy;
-
-
stosowanego do użytku osobistego w przewozie drogowym osób lub rzeczy;
-
wykorzystywanego do przewozu materiałów lub urządzeń niezbędnych kierowcy do jego pracy, pod warunkiem że prowadzenie pojazdu nie jest jego podstawowym zajęciem.
Wymagania powyższe dotyczą zarówno przedsiębiorstw wykonujących przewóz zarobkowy (licencjonowany), jak i przedsiębiorstw realizujących przewóz na potrzeby własne.
Kamil Kiwior
Dr Mariusz Miąsko
Kancelaria Prawna Viggen sp.j.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
