KOMPENDIUM WIEDZY NA OKOLICZNOŚĆ INTERWENCJI POLICJI W ZWIĄZKU Z BRAKIEM MASECZKI LUB INNEGO ŚRODKA ZASŁANIAJĄCEGO NOS I TWARZ (stan prawny na 20.10.2020r. Stan prawny aktualny jest także na dzień 25.10.2020r)
Niniejsze Kompendium nie stanowi agitacji „za” lub „przeciw” noszeniu masek lub innych środków a tym bardziej nie stanowi przejawu ingerencji w czyjąkolwiek strefę komfortu i poczucia bezpieczeństwa. Jest natomiast usystematyzowanym zbiorem informacji na temat aktualnego stanu prawnego w przedmiotowym zakresie.
1. at. 92 ustęp 1 Konstytucji RP stanowi, że: „Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu”.
Ustęp 2: „Organ upoważniony do wydania rozporządzenia NIE MOŻE PRZEKRACZAĆ SWOICH KOMPETENCJI, o których mowa w ust. 1, innemu organowi”.
2. Rozporządzenie Rady Ministrów z 30 września 2020r zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów
w związku z wystąpieniem stanu epidemii W PIERWSZYM ZDANIU STANOWI, że zostało wydane – CYTAT: „NA PODSTAWIE art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi”.
3. U S T AWA z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w art. 46 b pkt. 4, nakłada – CYTAT: „obowiązek (…) stosowania innych środków profilaktycznych i zabiegów (WYŁĄCZNIE wobec – przypis) OSÓB CHORYCH I PODEJRZANYCH O ZACHOROWANIE„;
4. art. 2 pkt 20 i 21, tej samej ustawy stanowią, że osoba podejrzana o zakażenie to osoba posiadająca objawy kliniczne lub posiadająca styczność z osobą chorą. JEŚLI WIĘC DANA OSOBA NIE MIAŁA KONTAKTU Z OSOBĄ CHORĄ LUB NIE POSIADA OBJAWÓW KLINICZNYCH, WÓWCZAS ZGODNIE Z PRYWOŁANYM W ROZPORZĄDZENIU ART. 46 b pkt.4 NIE CIĄŻY NA NIEJ OBOWIĄZEK ZAKŁADANIA MASKI LUB INNEGO ŚRODKA OCHRONNEGO.
5. Na podstawie art. 58. ustęp 2 Ustawy policji z 6 kwietnia 1990 roku, „Policjant OBOWIĄZANY JEST ODMÓWIĆ WYKONANIA ROZKAZU lub polecenia przełożonego, a także polecenia prokuratora, organu administracji państwowej lub samorządu terytorialnego, jeśli wykonanie rozkazu lub polecenia ŁĄCZYŁO BY SIĘ Z POPEŁNIENIEM PRZESTĘPSTWA”.
6. Na mocy art. 231 Kodeksu Karnego § 1 – CYTAT: „Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego LUB PRYWATNEGP, podlega karze POZBAWIENIA WOLNOŚCI DO LAT 3″.
7. Na mocy art. 124 ustęp. 1. – CYTAT: „Policjantowi zawieszonemu w czynnościach służbowych ZAWIESZA SIĘ się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego UPOSAŻENIA.
Ustęp 2. „Po zakończeniu postępowania KARNEGO lub dyscyplinarnego, będącego przyczyną zawieszenia w czynnościach służbowych, policjant otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia, JEŻELI NIE ZOSTAŁ SKAZANY PRAWOMOCNYM WYROKIEM SĄDU LUB UKARANY KARĄ DYSCYPLINARNĄ wydalenia ze służby.
