Nadzór prawny i merytoryczny: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Możliwość utraty licencji transportowej za niedozwolone czynności związane z dokumentacją przedsiębiorstwa w kontekście rozporządzenia 165/2014 (tachograf)
Po wejściu w życie rozporządzenia 2016/403 KE wobec przewoźników drogowych może zostać wszczęta procedura ws. utraty dobrej reputacji. Skutkuje ona nawet utratą licencji transportowej w momencie, gdy GITD orzeknie w decyzji administracyjnej, że przewoźnik nie spełnia wymogu dobrej reputacji. Wyżej wymienione rozporządzenie zawiera kilka naruszeń, które dotyczą przechowywania dokumentacji przedsiębiorstwa oraz nienależytych praktyk przedsiębiorców, pracowników oraz kierowców, które mogą skutkować uzyskaniem naruszeń.
Kategorie naruszeń
Rozporządzenie 2016/403 wprowadza trzy kategorie naruszeń. Najlżejszymi z nich są poważne naruszenia. Drugimi z kolei są bardzo poważne naruszenia, które mają wagę trzech poważnych naruszeń oraz najpoważniejsze naruszenia, które są najbardziej niebezpieczne, ponieważ już jedno najpoważniejsze naruszenie skutkuje wszczęciem procedury ws. utraty dobrej reputacji przewoźnika. Z kolei średnio trzy bardzo poważne naruszenia na kierowcę na rok powodują to samo co jedno najpoważniejsze naruszenie. W przypadku uzyskania średnio dwóch bardzo poważnych naruszeń na kierowcę na rok organ cofa 20% wypisów z licencji na 3 miesiące w przypadku, gdy dane przedsiębiorstwo transportowe posiada więcej niż dziesięć wypisów z licencji oraz zakazuje się wydawania wypisów na okres 6 miesięcy. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo posiada między 2 a 10 wypisów, cofa się 1 wypis na 3 miesiące oraz zakazuje się wydawania wypisów na okres 6 miesięcy. Z kolei, gdy przedsiębiorstwo posiada 1 wypis z licencji zawiesza się wydawanie wypisów na okres 6 miesięcy. Najważniejszym jest fakt, że te naruszenia mogą być osiągnięte w każdym kraju unijnym i poprzez koordynację systemów, organy kontrolne i nakładające kary pieniężne po uprawomocnieniu będą przekazywać dane do organów „macierzystych” danego przewoźnika.
Użytkowanie tachografu w kontekście naruszeń
Zasady użytkowania tachografów zostały uregulowane w nowym rozporządzeniu 165/2014, które zastąpiło dawne rozporządzenie 3820/85. Zawiera ono wiele wskazówek jak ma zachowywać się przewoźnik drogowy, by zgodnie z prawem rejestrować czas pracy kierowców. W szczególności znajduje się w tym rozporządzeniu wiele zakazów dotyczących m. in. użytkowania kart kierowców, użytkowania tachografów, sczytywania i przechowywania danych oraz zachowania podczas kontroli.
Automatyczne wszczęcie postępowania ws. utraty dobrej reputacji w wyniku uzyskania najpoważniejszego naruszenia następuje w momencie, gdy przewoźnik fałszuje, ukrywa, likwiduje i niszczy dane zarejestrowane na wykresówkach lub przechowane i wczytane z tachografu lub karty kierowcy. Stanowi to naruszenie art. 32 ust. 3 rozporządzenia 165/2014. Dodatkowo, na mocy nowego katalogu kar wprowadzonego przez Ustawę z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw, za powyższe naruszenie grozi przewoźnikowi aż 10 000 PLN kary. Należy zatem wystrzegać się tego typu praktyk, bo oprócz kontroli GITD i utraty dobrej reputacji może grozić duża kara pieniężna.
Trzy kolejne najpoważniejsze naruszenia zawarte w 2 grupie załącznika I rozporządzenia 2016/403 dotyczą kart kierowców. Jasnym jest, że kierowca musi się posługiwać swoją kartą kierowcy, której termin ważności jeszcze nie upłynął. Dodatkowo powinna ona być wydana przez właściwy organ na podstawie prawdziwych danych. Najpoważniejsze naruszenia grożą w tym obszarze za:
a) posługiwanie się przez kierowcę sfałszowaną kartą kierowcy (2 000 PLN kary pieniężnej),
b) posługiwanie się przez kierowcę kartą kierowcy, która nie jest jego własną kartą (3 000 PLN kary pieniężnej),
c) posługiwanie się przez kierowcę kartą kierowcy, która została wydana na podstawie fałszywych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów (500 PLN).
Wszystkie powyższe naruszenia uznawane są za prowadzenie pojazdu bez karty kierowcy. Należy zatem dbać o to, by sprawdzać karty kierowców w kontekście terminu ważności karty oraz danych, które kierowcy podają na tych kartach. Niedopuszczalne jest również prowadzenie pojazdu bez karty, które skutkuje tym samym co powyższe naruszenia.
Kolejnym ważnym aspektem jest przechowanie danych. Za naruszenia tej materii grożą przede wszystkim bardzo poważne naruszenia. Są one najbardziej niebezpieczne dla niedużych przedsiębiorstw ze względu na budowę algorytmu naliczania naruszeń w Krajowym Rejestrze Elektronicznym Przedsiębiorców Transportu Drogowego. W małych firmach uzyskanie wyniku średnio trzech bardzo poważnych naruszeń na kierowcę na rok jest prostsze ze względu na to, że dzielnikiem jest liczba kierowców, która w małych przedsiębiorstwach jest niewielka. W powyższej materii można zanotować następujące naruszenia skutkujące otrzymaniem Bardzo Poważnego Naruszenia:
a) nieprzechowywanie przez przedsiębiorstwo wykresówek, wydruków z tachografu oraz wczytanych danych – 500 PLN za każdego kierowcę,
b) dane rejestrowane nie są dostępne przez co najmniej rok – 500 PLN za każdego kierowcę,
c) brak możliwości okazania zapisów z bieżącego dnia oraz z poprzednich 28 dni – 200 PLN,
d) brak możliwości okazania zapisów z karty kierowcy, jeżeli kierowca posiada taką kartę – 500 PLN,
e) brak możliwości okazania karty kierowcy, jeżeli kierowca posiada taką kartę – 200 PLN,
f) nieudostępnienie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówek oraz pobranych danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego – 500 PLN za każdy dzień w odniesieniu do każdego kierowcy.
Bardzo poważnym naruszeniem zagrożone jest również niepoddanie się lub uniemożliwienie kontroli w całości lub w części. Ponadto ten czyn w nowym katalogu kar jest zagrożony karą pieniężną w wysokości 12 000 PLN. Zatem należy się bardzo mocno wystrzegać tego typu zachowań i uczulać kierowców i innych pracowników, że zawsze muszą być do dyspozycji Policji, ITD, bądź innych organów kontrolujących jak np. od nowelizacji Ustawy o Transporcie Drogowym Straży Granicznej.
Jak uchronić się przed utratą dobrej reputacji?
Kancelaria Prawna Viggen sp. j. prowadziła już postępowanie ws. utraty dobrej reputacji przeciwko przewoźnikowi, którego kierowca popełnił najpoważniejsze naruszenie w postaci jazdy na dwóch kartach, które zostało zakończone sukcesem. Przyczynił się do tego w szczególności audyt przedsiębiorstwa transportowego w kontekście przepisów KREPTD przeprowadzony przez Kancelarię Prawną Viggen sp. j. Przepisy wprowadzające KREPTD jasno mówią, że już jedno najpoważniejsze naruszenie skutkuje wszczęciem procedury ws. utraty dobrej reputacji. Dlatego, by zachować licencję transportową, nie można wprowadzać takiej praktyki do swojego przedsiębiorstwa transportowego. Należy się wystrzegać również innych czynów skutkujących otrzymaniem najpoważniejszego naruszenia, jak choćby wymienione wyżej fałszowanie dokumentacji, posługiwanie się sfałszowaną kartą kierowcy oraz wydaną na podstawie fałszywych danych. Tak samo należy uważać na bardzo poważne i poważne naruszenia, których odpowiednia ilość również skutkuje wszczęciem procedury ws. utraty dobrej reputacji. Generalnie najlepszym sposobem sprawdzenia ilości naruszeń jest audyt w firmie transportowej, który może wykazać ilość naruszeń, sposób uniknięcia naruszeń oraz wprowadzić właściwe procedury w firmie transportowej, które pomagają w działaniu przedsiębiorstwa transportowego.
Jeśli jesteś zainteresowany audytem prawnym całego przedsiębiorstwa, który pozwoli zweryfikować prawidłowość procedur skontaktuj się z nami: (12) 637 24 57 lub 509 982 577, e-mail: biuro1@viggen.pl.
Kancelaria Prawna Viggen sp.j.
Czytaj także:
- Korzystanie z niehomologowanego tachografu jako przyczyna wystąpienia najpoważniejszego naruszenia NN
- Jak uchronić się przed utratą dobrej reputacji?
- Zestawienie naruszeń, za które firma może utracić „dobrą reputacją”
Zobacz także:
- GITD i Najlepsza Droga rzucają przewoźnikom koło ratunkowe – AUDYT NAPRAWCZY KREPTD
- Nowe najważniejsze przepisy transportowe 2016/403 WE – KREPTD
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.)
