Strona główna Archiwalne ale ciągle przydatne Nowe regulacje dotyczące badań wstępnych i wydawania świadectw pracy

Nowe regulacje dotyczące badań wstępnych i wydawania świadectw pracy

1195
0
No Ratings Information Message

Od 21 marca obowiązują dwie istotne zmiany w Kodeksie pracy związane z kolejnym zatrudnieniem pracownika u tego samego pracodawcy. Jedna dotyczy wstępnych badań lekarskich, druga wydawania świadectw pracy . Jak niestety często bywa jedną ze zmian należy ocenić jako bardzo dobrą, drugą zaś jako utrudnianie wszystkim życia.
Zgodnie z art. 229 Kodeksu pracy wstępnym badaniom lekarskim podlegają wszystkie osoby przyjmowane do pracy. Nie ma przy tym znaczenia, czy u poprzedniego pracodawcy wykonywały tę samą pracą z dosłownie identycznym zakresem zadań i posiadają ważne badania okresowe. Zatrudnienie nowej osoby zawsze związane jest z obowiązkiem przeprowadzenia badań lekarskich przed dopuszczeniem jej do pracy. Wstępnym badaniom lekarskim podlegają:

  • osoby przyjmowane do pracy,
  • pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Od kilku już lat przepisy Kodeksu pracy zawierają jednak wyjątek od tej zasady. Dotyczy on przyjmowania pracownika ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę. Do 20 marca zwolnienie to dotyczyło jednak tylko tych sytuacji, w których kolejna umowa była zawierana bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą. „Bezpośredniość” oznaczała nawiązanie z tym samym pracodawcą kolejnej umowy o pracę następnego dnia po rozwiązaniu lub wygaśnięciu dotychczasowej umowy. Ewentualna przerwa mogła być usprawiedliwiona w przypadku święta lub przypadających bezpośrednio po sobie świąt.

Nowe zasady badań pracowników
W nowym brzmieniu art. 229 § 1 Kodeksu pracy wyraz „bezpośrednio” został zmieniony na zapis „w ciągu 30 dni”. Tym samym dopiero przerwa w zatrudnieniu przekraczająca 30 dni skutkować będzie koniecznością skierowania pracownika na badania wstępne. Oczywiście mówimy nadal o tych samych stronach stosunku pracy oraz tej samej pracy lub tych samych warunkach pracy.

Zgodnie z przepisem przejściowym do okresu 30 dni, o którym mowa w znowelizowanym art. 229 § 1 Kodeksu pracy wlicza się również okres po ustaniu zatrudnienia u pracodawcy, przypadający bezpośrednio przed dniem wejścia w życie nowelizacji.

Wydawanie świadectw pracy przy umowach okresowych
Świadectwo pracy jest dokumentem wydawanym w związku z zakończeniem stosunku pracy, który zawiera wiele informacji niezbędnych dla ustalenie uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.
Dokument ten powinien zostać wydany niezwłocznie w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Od kilku już lat – a dokładnie od 29 listopada 2002 r. – usankcjonowana była już jednak powszechna praktyka niewydawania świadectwa pracy w razie kontynuacji współpracy pomiędzy pracodawcą i pracownikiem na podstawie kolejnych umów o pracę. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę z pracownikiem, z którym dotychczasowy pracodawca nawiązuje kolejną umowę o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej, pracodawca był obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy tylko na jego żądanie. Tak było jednak przed 21 marca. Od tego dnia nastąpiła bowiem znacząca zmiana w tym zakresie.

Według nowych przepisów, jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy (zwróćmy uwagę, że katalog ten obejmuje tylko umowy okresowe; nie wymienia umowy zawartej na czas nieokreślony), pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów. Pracownik może jednak w każdym czasie żądać wydania świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem każdej umowy o pracę spośród wymienionych, przypadającego przed zgłoszeniem żądania wydania świadectwa pracy. Pracodawca jest obowiązany wydać świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia pisemnego wniosku pracownika.

Konsekwencje wynikające ze zmian
Wprowadzono termin 24 miesięcy, w razie upływu którego pracodawca ma wydać świadectwo pracy bez oczekiwania na żądanie pracownika. Świadectwo pracy wydaje się co do zasady w dniu upływu tego terminu. Jeżeli jednak rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę nawiązanej przed upływem 24 miesięcy przypada po upływie tego terminu, świadectwo pracy wydaje się w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia takiej umowy o pracę. Pracodawca będzie musiał pilnować tego terminu – pamiętać o jego upływie np. wówczas, gdy akurat przypada krótka przerwa w zatrudnieniu itp.

Zawierając umowę o pracę na czas nieokreślony, pracodawca będzie musiał wydać pracownikowi świadectwo pracy za poprzedzające ją okresy zatrudnienia na podstawie umów terminowych. W sytuacji bowiem zakończenia umowy terminowej (np. zawartej na czas określony) i zawarciu bezpośrednio po niej umowy na czas nieokreślony nie jest spełniony opisywany wyjątek od zasady wydawania świadectwa pracy w związku z zakończeniem stosunku pracy. Wyjątek ten dotyczy bowiem obecnie jedynie sytuacji, w której pracownik będzie ponownie zatrudniony u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę innej niż umowa na czas nieokreślony.

Przykład
Pracodawca zatrudniał pracownika na podstawie umowy na okres próbny (3 miesiące), potem umowy na czas określony (rok), po zakończeniu której pracodawca i pracownik zawarli umowę na czas nieokreślony. W takim przypadku pracodawca będzie musiał wydać pracownikowi świadectwo pracy po zakończeniu umowy o pracę na czas określony. Zbiorcze świadectwo pracy za okres trwania kilku umów terminowych nie obejmuje już swoim zakresem umowy o pracę na czas nieokreślony. Nowe regulacje zawarte w art. 97 Kodeksu pracy sugerują, że wydanie świadectwa pracy musi w takim wypadku nastąpić nie bezpośrednio po zakończeniu umowy na czas określony, ale po upływie 24 miesięcy od zawarcia umowy na okres próbny (pierwsza umowa z łączących strony).

Przepisy nie wskazują na długość przerwy pomiędzy umowami okresowymi, która obligowałaby do wydania świadectwa pracy.

Przykład
Pracodawca zatrudnia pracownika zawsze, gdy uzyskuje zlecenie, w związku z którym potrzebuje usług danej osoby. Pomiędzy kilkumiesięcznymi zwykle okresami zatrudnienia występują dwu-trzymiesięczne przerwy. Obecnie pracodawca nie będzie musiał – pomimo przerw w okresach zatrudnienia – wystawiać świadectwa pracy po każdej zakończonej umowie, a po okresie 2 lat od zawarcia pierwszej umowy.

W przypadku, gdy 21 marca trwa kolejna umowa terminowa pracodawca wydaje świadectwo pracy zgodnie z dotychczasowymi przepisami. Nowe przepisy mają zastosowanie do stosunków pracy nawiązanych na podstawie terminowych umów o pracę od dnia wejścia w życie nowelizacji.

źródło: podatki.biz

Oceń artykuł

Poprzedni artykułO opłatach elektronicznych za przejazdy drogami krajowymi
Następny artykułUWAGA! Zakres Konferencji Poświęconej Zmianom w Transporcie w roku 2011 został poszerzony o zagadnienia związane z Ustawą o Publicznym Transporcie Zbiorowym

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj