Nowelizacja ATP – porównanie zmian produktów szybko psujących się

Umowa ATP z dnia 1 września 1970

Umowa ATP ratyfikowana przez Prezydenta dnia 14 maja 2015 r.

Artykuł 1

Przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych izotermicznymi środkami transportu, lodowniami, chłodniami i ogrzewanymi środkami transportu mogą być nazwane tylko takie środki transportu, które odpowiadają określeniom i normom podanym w załączniku 1 do umowy.

Przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych środki transportu mogą być nazywane „izolowanymi termicznie-izotermicznymi”, „z układem chłodniczym- lodownia”, „z mechanicznym urządzeniem chłodniczym- chłodnia” lub „środkiem transportu ogrzewanym” pod warunkiem, że spełniają wymagania i normy podane w załączniku 1 do niniejszej umowy.

Artykuł 3

1. Postanowienia artykułu 4 umowy stosuje się do każdego przewozu wykonywanego na rzecz osób trzecich lub na własny rachunek wyłącznie, z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu, transportem kolejowym lub samochodowym lub obydwoma tymi rodzajami transportu:

– głęboko zamrożonych lub zamrożonych artykułów żywnościowych,

– artykułów żywnościowych wymienionych w załączniku 3 do umowy, nawet gdy nie są one głęboko zamrożone, jeżeli miejsce załadowania ładunku lub środka transportu, w którym jest on przewożony, na kolejowy lub drogowy środek transportu i miejsce wyładowania ładunku lub środka transportu, w którym jest on przewożony, z kolejowego lub drogowego środka transportu znajduje się w dwóch różnych państwach i jeżeli miejsce wyładowania ładunku znajduje się na terytorium jednej z Umawiających się Stron.

Postanowienia artykułu 4 umowy, stosuje się do każdego przewozu wykonywanego za wynagrodzeniem na rzecz osób trzecich lub na własny rachunek- z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu- transportem kolejowym lub samochodowym lub obydwoma tymi rodzajami transportu:

– szybko (głęboko) zamrożonych lub mrożonych artykułów żywnościowych, oraz

– artykułów żywnościowych wymienionych w załączniku 3 do Umowy nawet, gdy nie są one szybko (głęboko) zamrożone, ani zamrożone, jeżeli miejsca załadowania ładunku lub wyposażenia transportowego zawierającego ładunek na kolejowy lub drogowy środek transportu i miejsca wyładowania ładunku lub wyposażenia transportowego zawierającego ładunek ze środka transportu znajdują się w dwóch różnych państwach i jeżeli miejsce wyładowania ładunku znajduje się na terytorium Umawiającej się Strony.

Artykuł 4

Do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych, wymienionych w załączniku 2 i 3 do umowy, powinny być stosowane środki transportu wymienione w artykule 1 umowy, z wyjątkiem wypadków, gdy w związku z temperaturą przewidywaną podczas całego przewozu obowiązek ten okazuje się całkowicie zbędny do utrzymywania temperatur ustalonych w załącznikach 2 i 3 do umowy.

Wyposażenie środków transportu powinno być dobierane i używane w taki sposób, aby w ciągu całego przewozu mogły być utrzymywane temperatury ustalone w tych załącznikach. Poza tym powinny być podjęte wszelkie niezbędne środki, w szczególności dotyczące temperatury artykułów w momencie ich załadunku i zamrażania, a także powtórnego zamrażania w drodze lub innych koniecznych operacji.

Postanowienia niniejszego ustępu stosuje się tylko wówczas, gdy nie są one sprzeczne z zobowiązaniami międzynarodowymi dotyczącymi międzynarodowych przewozów, wynikającymi dla Umawiających się Stron z konwencji obowiązujących w chwili wejścia w życie niniejszej umowy lub konwencji, które je zastąpią.

2.

a) nikt nie może na terytorium jednej z Umawiających się Stron rozporządzać artykułami po ich przewiezieniu, gdy właściwe władze tej Umawiającej się Strony, zgodnie z wymaganiami sanitarnymi, nie zezwoliły na takie rozporządzenie i gdy nie zostały spełnione warunki, które mogą być określone przez te władze przy wydawaniu zezwolenia.

Do przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych, wymienionych w załącznikach 2 i 3 do Umowy, mają być stosowane środki transportu wymienione w artykule 1 Umowy z wyjątkiem przypadków, gdy w związku z temperaturą przewidywaną podczas całego przewozu obowiązek ten okazuje się całkowicie zbędny do utrzymywania temperatur ustalonych w załącznikach 2 i 3 do Umowy. Środek transportu ma być tak dobierany i używany w taki sposób, aby w ciągu całego przewozu mogły być utrzymane temperatury ustalone w tych załącznikach. Poza tym należy podjąć wszelkie niezbędne środki, w szczególności dotyczące temperatury artykułów w momencie załadunku, aby dopuścić do oblodzenia i ponownego oblodzenia podczas drogi lub innych koniecznych operacji. Ponadto postanowienia niniejszego ustępu stosuje się tylko wówczas, gdy nie są one sprzeczne ze zobowiązaniami międzynarodowymi dotyczącymi międzynarodowych przewozów wynikającymi dla Umawiających się Stron z konwencji obowiązujących w chwili wejścia w życie niniejszej Umowy lub konwencji, które je zastępują.

2.

a) na terytorium jednej z Umawiających się Stron nikt nie ma prawa rozporządzać artykułami po ich przewiezieniu, chyba że właściwa władza tej Umawiającej się Strony uzna to za zgodne, z wymaganiami sanitarnymi, i gdy zostaną spełnione warunki, które mogą być określone przez te władze przy wydawaniu zezwolenia.

Artykuł 5

Postanowienia umowy nie mają zastosowania do przewozów lądowych wykonywanych za pomocą kontenerów bez przeładunku artykułów, pod warunkiem że przewozy te poprzedza lub po nich następuje przewóz morski inny niż określony w ustępie 2 artykułu 3 niniejszej umowy.

Postanowienia Umowy nie mają zastosowania do przewozów lądowych wykonywanych za pomocą izolowanych termicznie kontenerów do przewozów morskich bez przeładunku artykułów, pod warunkiem, że przewozy te poprzedza, lub po nich następuje, przewóz morski inny niż określony w ustępie 2 artykułu 3 niniejszej Umowy.

Artykuł 7

Umawiające się Strony zachowują prawo do ustalania w dwustronnych lub wielostronnych umowach, że postanowienia stosowane do specjalnych środków transportu oraz do temperatur, w których powinny być przewożone niektóre artykuły żywnościowe, mogą być w szczególnych wypadkach, ze względu na specyficzne warunki klimatyczne, ostrzejsze niż przewidziane w umowie.

Umawiające się Strony zachowują prawo przystępowania do umów dwustronnych lub wielostronnych, z tym, że postanowienia stosowane do specjalnych środków transportu oraz do temperatur, w których powinny być przewożone niektóre artykuły żywnościowe, mogą być w szczególnych wypadkach, ze względu na specyficzne warunki klimatyczne, bardziej rygorystyczne niż przewidziane w umowie.

Artykuł 18

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do umowy. Tekst każdej proponowanej poprawki przekazuje się Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który prześle ją wszystkim Umawiającym się Stronom i zawiadomi o niej inne Państwa określone w artykule 9 ustęp 1.

5.

b) jeżeli co najmniej jedna z Umawiających się Stron przesłała zawiadomienie przewidziane w ustępie 2 lit. b) – z datą najbliższą jednej z dwóch następujących dat:

– daty, w której wszystkie Umawiające się Strony, przesyłające takie zawiadomienie, zawiadomią Sekretarza Generalnego o przyjęciu przez nie projektu: za datę tę uważa się jednak datę upływu sześciomiesięcznego okresu, wymienionego w ustępie 2, jeżeli wszystkie zawiadomienia o przyjęciu poprawki były notyfikowane do upływu tego okresu.

7. Sekretarz Generalny zawiadomi możliwie jak najszybciej wszystkie Umawiające się Strony, czy został zgłoszony sprzeciw do projektu poprawki, zgodnie z ustępem 2 lit. a), i czy jedna lub więcej Umawiających się Stron skierowały do niego zawiadomienie, zgodnie z ustępem 2 lit. b). Jeżeli jedna lub więcej Umawiających się Stron skieruje takie zawiadomienie, Sekretarz Generalny zawiadomi następnie wszystkie Umawiające się Strony, czy Umawiająca się Strona lub Strony, które skierowały do niego takie zawiadomienie, zgłaszają sprzeciw do projektu poprawki lub ją przyjmują.

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do Umowy. Tekst każdej proponowanej poprawki przekazuje się Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który prześle ją wszystkim Umawiającym się Stronom i zawiadomi o niej inne Państwa określone w artykule 9 ustęp 1 niniejszej Umowy.

Sekretarz Generalny również może zaproponować poprawki do niniejszej Umowy lub do jej Załączników, które zostały przekazane mu przez Grupę Roboczą do spraw Transportu Szybko Psujących się Artykułów Żywnościowych w Komitecie Transportu Lądowego Europejskiej Komisji Gospodarczej.

5.

b) jeżeli co najmniej jedna z Umawiających się Stron przesłała zawiadomienie przewidziane w ustępie 2(b) – z datą najbliższą jednej z dwóch następujących dat:

– daty, w której wszystkie Umawiające się Strony, przesyłające takie zawiadomienie, zawiadomią Sekretarza Generalnego o przyjęciu zaproponowanej poprawki: jakkolwiek za datę tę uważa się upływ sześciomiesięcznego okresu, wymienionego w ustępie 2, jeżeli wszystkie zawiadomienia o przyjęciu poprawki były notyfikowane przed zakończeniem tego sześciomiesięcznego okresu.

7. Sekretarz Generalny zawiadomi możliwie jak najszybciej wszystkie Umawiające się Strony, czy został zgłoszony sprzeciw do poprawki, zgodnie z ustępem 2(a), i czy jedna lub więcej Umawiających się Stron skierowały do niego zawiadomienie, zgodnie z ustępem 2(b). Jeżeli jedna lub więcej Umawiających się Stron skieruje takie zawiadomienie, to w następstwie Sekretarz Generalny informuje Umawiające się Strony o tym, że Strona lub Strony, które skierowały do niego takie zawiadomienie, zgłaszają sprzeciw do projektu poprawki lub ją przyjmują.

Artykuł 19

Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 17 i 18 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi Państwa określone w artykule 9 ustęp 1, a także Państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami na podstawie artykułu 9 ustęp 2.

Oprócz powiadomienia o notyfikacjach przewidzianych w artykułach 17 i 18, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi Państwa określone w artykule 9 ustęp 1, a także Państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami na podstawie artykułu 9 ustęp 2.

Załącznik nr 1

OKREŚLENIA I NORMY SPECJALNYCH ŚRODKÓW TRANSPORTU DO PRZEWOZU SZYBKO PSUJĄCYCH SIĘ ARTYKUŁÓW ŻYWNOŚCIOWYCH

1.

IR = izotermiczny środek transportu z izolacją wzmocnioną – charakteryzujący się współczynnikiem K nie większym niż 0,4 W/m2 °C (≈0,35 kcal/h m2 °C).

2. Środek transportu – lodownia.

Jest to izotermiczny środek transportu, który za pomocą źródła chłodu (lodu naturalnego z dodatkiem lub bez dodatku soli, płyt eutektycznych, suchego lodu z urządzeniem pozwalającym regulować sublimację lub bez takiego urządzenia, gazów skroplonych z urządzeniem o regulacji parowania lub bez takiego urządzenia itd.) innego niż urządzenie mechaniczne lub absorpcyjne pozwala obniżać temperaturę wewnątrz próżnego nadwozia i następnie utrzymywać ją przy średniej zewnętrznej temperaturze + 30°C:

– na poziomie nie wyższym niż + 7°C dla klasy A,

– na poziomie nie wyższym niż -10°C dla klasy B,

– na poziomie nie wyższym niż -20°C dla klasy C,

z wykorzystaniem odpowiednich czynników chłodzących i odpowiedniego wyposażenia. Ten środek transportu powinien mieć jedną lub więcej komór, naczyń lub zbiorników dla czynnika chłodzącego. Wyposażenie to:

– powinno być tak zbudowane, aby je można było z zewnątrz ładować lub doładowywać,

– powinno mieć taką pojemność, aby źródło chłodu mogło obniżać temperaturę do poziomu

przewidzianego dla danej klasy i następnie utrzymywać ją na tym poziomie, co najmniej

przez 12 godzin bez uzupełniających działań czynnika chłodzącego lub energii.

Współczynnik K środków transportu klasy B i C nie powinien być wyższy niż 0,4 W/m2 °C

(≈0,35 kcal/h m2 °C).

3. Środek transportu – chłodnia.

Jest to izotermiczny środek transportu, wyposażony w indywidualne lub wspólne dla kilku środków transportu urządzenie chłodnicze (mechaniczny agregat sprężarkowy, urządzenie absorpcyjne itd.), pozwalające w średniej temperaturze zewnętrznej +30°C obniżać temperaturę wewnątrz próżnego nadwozia, a następnie stale utrzymywać ją w następujący sposób:

Klasa D Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.

Dodatek 1

OKREŚLENIA I NORMY SPECJALNYCH ŚRODKÓW TRANSPORTU DO PRZEWOZU SZYBKO PSUJĄCYCH SIĘ ARTYKUŁÓW ŻYWNOŚCIOWYCH

1.

IR= izotermiczny środek ze wzmocnioną izolacją termiczną

– współczynnik K równy lub mniejszy niż 0,40 W/(m²K),

– ściany o grubości co najmniej 45 mm dla środowiska transportu o szerokości większej niż 2,50 m.

2. Środek transportu z układem chłodniczym- lodownia.

Jest to środek transportu izolowany termicznie, który za pomocą źródła chłodu (lodu naturalnego z dodatkiem lub bez dodatku soli, płyt eutektycznych, suchego lodu z urządzeniem pozwalającym regulować sublimację lub bez takiego urządzenia, gazów skroplonych z urządzeniem o regulacji parowania lub bez takiego urządzenia itd.) innego niż urządzenie mechaniczne lub absorpcyjne pozwala obniżać temperaturę wewnątrz pustego nadwozia i następnie utrzymywać ją przy średniej zewnętrznej temperaturze + 30°C:

– na poziomie nie wyższym niż + 7°C dla klasy A,

– na poziomie nie wyższym niż -10°C dla klasy B,

– na poziomie nie wyższym niż -20°C dla klasy C,

– na poziomie nie wyższym niż 0°C dla klasy D,

jeżeli ten środek transportu posiada jedną lub więcej komór, naczyń lub zbiorników dla czynnika chłodzącego, komory te, naczynia lub zbiorniki powinny:

-być tak zbudowane, aby je było można napełnić lub uzupełnić z zewnątrz; i mieć pojemność zgodną z postanowieniami ustępu 3.1.3. w dodatku 2 do załącznika 1.

Współczynnik K środków transportu klasy B i C powinien być w każdym przypadku równy lub mniejszy niż 0,4 W/m2 °C (≈0,35 kcal/h m2 °C).

3. Środek transportu z mechanicznym urządzeniem chłodniczym- chłodnia.

Jest to środek transportu izolowany termicznie, wyposażony w indywidualne lub wspólne dla kilku środków transportu urządzenie chłodnicze (mechaniczny agregat sprężarkowy, urządzenie absorpcyjne itd.), pozwalające w średniej temperaturze zewnętrznej +30°C obniżać temperaturę wewnątrz próżnego nadwozia, a następnie stale utrzymywać ją w następujący sposób:

Klasa D Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższa niż 0°C.

Załącznik 1 dodatek 1

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE KONTROLI ZGODNOŚCI IZOTERMICZNYCH ŚRODKÓW TRANSPORTU, LODOWNI, CHŁODNI LUB OGRZEWANYCH ŚRODKÓW TRANSPORTU Z NORMAMI

1. Z wyjątkiem wypadków przewidzianych w punktach 29 i 49 dodatku 2 do niniejszego załącznika, kontroli zgodności z obowiązującymi normami określonymi w niniejszym załączniku dokonywać należy na stacjach badań, wyznaczonych lub upoważnionych do tego celu przez właściwą władzę Państwa, w którym środek transportu jest zarejestrowany lub przyjęty do ewidencji.

Kontrolę tę należy przeprowadzać:

a) przed oddaniem środka transportu do eksploatacji,

b) okresowo, co najmniej raz na sześć lat,

c) za każdym razem, gdy wymaga tego właściwa władza.

2. Kontrola nowych, seryjnie produkowanych środków transportu, odpowiadających ustalonemu wzorcowi, może być dokonywana metodą reprezentatywną, obejmującą co najmniej 1% środków transportu danej serii. Środki transportu nie mogą być uważane za należące do tej samej serii, do której należy środek transportu służący za wzorzec, jeżeli nie odpowiadają one co najmniej następującym warunkom, zapewniającym stwierdzenie zgodności ze środkiem transportu służącym za wzorzec:

a) w odniesieniu do izotermicznych środków transportu, to za wzorzec może służyć

izotermiczna lodownia, chłodnia lub ogrzewany środek transportu, gdy:

– izolacja jest podobna, w szczególności materiał izolacyjny i jego grubość, a także

system izolacji są takie same,

– wewnętrzne wyposażenie jest identyczne lub uproszczone,

– liczba drzwi, włazów lub innych otworów jest taka sama lub mniejsza,

– powierzchnia wnętrza nadwozia nie jest większa niż ±20%;

b) w odniesieniu do środków transportu – lodowni, to za wzorzec powinien służyć środek

transportu – lodownia, gdy:

– warunki wymienione pod literą a) są spełnione,

– wewnętrzne urządzenia wentylacyjne są podobne,

– źródło chłodu jest takie samo,

– zapas chłodu na jednostkę powierzchni wewnętrznej jest większy lub jednakowy;

c) w odniesieniu do środków transportu – chłodni, to za wzorzec powinien służyć środek

transportu – chłodnia, gdy:

– warunki wymienione pod literą a) są spełnione,

– przy tych samych warunkach temperatury moc urządzenia chłodzącego na

jednostkę powierzchni jest większa lub jednakowa;

d) w odniesieniu do ogrzewanych środków transportu, to za wzorzec może służyć

izotermiczny lub ogrzewany środek transportu, gdy:

– warunki wymienione pod literą a) są spełnione,

– źródło ciepła jest takie samo,

– moc urządzenia ogrzewczego na jednostkę powierzchni wewnętrznej jest większa lub jednakowa.

3. Metody i tryb przeprowadzania kontroli zgodności środków transportu z normami są podane w dodatku.

2 do niniejszego załącznika.

4. Świadectwo zgodności z normami wydaje właściwa władza na formularzu według wzoru podanego w dodatku 3 do niniejszego załącznika. W odniesieniu do pojazdów drogowych świadectwo (lub jego fotokopia) powinno znajdować się na pojeździe i być okazywane na każde żądanie kontrolujących. Jeżeli środek transportu może być zaliczony do dowolnej kategorii lub klasy tylko z mocy postanowień przejściowych, przewidzianych w punkcie 5 niniejszego załącznika, to termin ważności świadectwa wydanego dla tego środka transportu ograniczony jest okresem przewidzianym w tych postanowieniach przejściowych.

5. Na środkach transportu powinny być umieszczone rozpoznawcze oznaczenia literowe i napisy zgodnie z postanowieniami dodatku 4 do niniejszego załącznika. Powinny być one usunięte z chwilą, gdy środek transportu nie odpowiada normom określonym w niniejszym załączniku.

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE KONTROLI ZGODNOŚCI Z NORMAMI DLA IZOLOWANYCH TERMICZNIE- IZOTERMICZNYCH, Z UKŁADEM CHŁODNICZYM – LODOWNI, Z MECHANICZNYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM- CHŁODNI LUB OGRZEWANYCH ŚRODKÓW TRANSPORTU.

1. Kontrolę zgodności z normami zapisanymi w niniejszym załączniku należy przeprowadzić:

a) przed oddaniem środka transportu do eksploatacji,

b) okresowo, co najmniej raz na sześć lat,

c) za każdym razem, gdy wymaga tego właściwa władza.

Z wyjątkiem wypadków przewidzianych w ustępach 5 i 6 dodatku 2 do niniejszego załącznika, kontroli należy dokonywać na stacjach badań wyznaczonych lub upoważnionych do tego celu przez właściwą władzę Państwa, w którym środek transportu jest zarejestrowany lub przyjęty do ewidencji, chyba, że- jeśli chodzi o kontrolę wymienioną w wierszu (a) powyżej- była ona już dokonana na tym środku transportu lub na jego prototypie w stacji badań wyznaczonej lub upoważnionej przez właściwą władzę Państwa, w którym środek transportu został wyprodukowany.

2. Metody i procedury stosowane w trakcie badań zgodności z normami opisano w dodatku 2 do niniejszego załącznika.

3. Certyfikat zgodności z normami wydawany jest przez właściwą władzę w kraju, w którym środek transportu ma zostać zarejestrowany oraz przyjęty do ewidencji na formularzu odpowiadającym wzorowi przedstawionemu w dodatku 3 do niniejszego załącznika.

W przypadku środka transportu przeniesionego do innego kraju będącego także Strona Umowy ATP, wymagane są następujące dokumenty, tak aby odnośne władze kraju, w którym ma on zostać zarejestrowany oraz przyjęty do ewidencji, mogły wydać certyfikat ATP.

a) we wszystkich przypadkach, raport z kontroli samego środka transportu lub w przypadku środka transportu produkowanego seryjnie- raport kontroli referencyjnego środka transportu,

b) we wszystkich przypadkach- certyfikat ATP wydany przez upoważnione władze kraju produkcji lub w przypadku środków transportu w eksploatacji, upoważnione władze kraju rejestracji. Certyfikat ten traktowany będzie jako warunkowy i ważny będzie, o ile zajdzie taka konieczność, przez okres trzech miesięcy,

c) w przypadku środków transportu produkowanych seryjnie specyfikacja techniczna środka transportu wydana będzie przez producenta lub jego właściwie umocowanego przedstawiciela (w specyfikacji tej podane zostaną te same elementy jak w dokumencie opisowym, widniejące na raporcie z badania przy czym zostanie ona sporządzona w przynajmniej jednym z trzech języków oficjalnych).

W przypadku przeniesienia środka transportu po rozpoczęciu użytkowania, może być on poddany oględzinom w celu potwierdzenia jego identyfikacji przez właściwą władze kraju, w którym ma ono zostać zarejestrowane lub wpisane do ewidencji w celu wydania certyfikatu zgodności (atestu). Certyfikat ten, lub jego poświadczona notarialnie kopia, powinien zawsze pozostawać przy danym środku transportu w celu przedstawienia go na każde żądanie odnośnych jednostek kontrolujących. Jednakże, jeśli tabliczka certyfikacyjna, powielona tak jak podano w dodatku 3 do niniejszego załącznika, przymocowana jest do urządzenia, tabliczka ATP uznana zostanie za odpowiednik certyfikatu ATP. Tabliczki certyfikacyjne ATP należy zdemontować w chwili, gdy środek przestanie odpowiadać normom określonym w niniejszym załączniku.

W przypadku identycznych seryjnie wyprodukowanych izolowanych termicznie środków transportu (kontenerów) o pojemności nieprzekraczającej 2 m³, certyfikat zgodności danej partii może zostać wydany przez upoważnione władze. W takich przypadkach numery identyfikacyjne wszystkich takich kontenerów, lub też pierwsze i ostatnie cyfry numeru seryjnego zostaną podane na certyfikacie zgodności zamiast numeru seryjnego danego zestawu. W takim przypadku kontenery termoizolacyjne wymienione w certyfikacie wyposażone zostaną przez upoważniona władzę w tabliczkę certyfikacyjną tak, jak opisano to w dodatku 3B do załącznika 1.

W przypadku przeniesienia tego izolowanego termicznie środka transportu (kontenera) do innego kraju, który jest jedną z Umawiających się Stron, w celu jego rejestracji lub odnotowania, upoważnione władze tego kraju mogą wystawić indywidualne certyfikaty zgodności w oparciu o oryginalny certyfikat zgodności wydany dla całej partii.

4. Do środka transportu przymocowane zostaną oznaczenia wyróżniające i inne detale na znak, że spełnia on wymagania zawarte w dodatku 4 do niniejszego załącznika. W chwili, gdy urządzenie przestanie spełniać powyższe wymogi, oznakowanie zostanie natychmiast usunięte.

5. Nadwozia środków transportu oznaczonych jako „izolowane termicznie- izotermiczne”, „izolowane termicznie z układem chłodniczym- lodownie”, „izolowane termicznie z mechanicznym urządzeniem chłodnicznym- chłodnie”, lub „ogrzewane” wraz z ich urządzeniami termicznymi oznakowane będą przez producenta trwałymi tabliczkami w miejscach widocznych i dostępnych na elementach niepodlegających wymianie w trakcie użytkowania. Tabliczkę taką będzie można odczytać bez konieczności użycia narzędzi. W przypadku nadwozi izolowanych termicznie, tabliczka producenta zostanie przytwierdzona na stronie zewnętrznej. Na tabliczce producenta w sposób czytelny i niezmywalny podane zostaną następujące dane:

– kraj produkcji lub litery stosowane w międzynarodowym ruchu drogowym,

– nazwa producenta lub przedsiębiorstwa,

-numer seryjny,

– miesiąc i rok produkcji.

6.

a) Nowe, seryjnie produkowane specjalne środki transportu mogą być zaakceptowane po przebadaniu jednego urządzenia danego typu. Jeśli przebadany środek transportu spełnia wymogi specyfikacji dla danej klasy, sporządzony raport kontrolny zostanie uznany za Certyfikat Przyjęcia Typu. Certyfikat ten wygasa po sześciu latach, licząc od daty wykonania powyższego badania.

b) Upoważniona władza ma podjąć niezbędne kroki w celu zweryfikowania, czy produkcja innych środków transportu tego typu spełnia wymogi dla danego typu. W tym celu władza może dokonać kontroli poprzez sprawdzenie próbek pobranych losowo z partii produktów.

c) Środek transportu nie będzie uznany za spełniający wymagania dla tego samego typu jak badany, o ile nie będzie on spełniał następujących warunków minimalnych:

i) Jeśli chodzi o izolowane termicznie środki transportu, to za wzorzec może służyć środek transportu izolowany termicznie, z układem chłodniczym, z mechanicznym urządzeniem chłodniczym lub środek transportu ogrzewany, gdy:

-budowa środka transportu jest porównywalna, a w szczególności izolacja termiczna i technika izolacji sa takie same,

– grubość izolacji jest nie mniejsza od grubości izolacji wzorca,

-wewnętrzne wyposażenie jest takie samo lub uproszczone,

-liczba drzwi, włazów lub innych otworów jest taka sama lub mniejsza, oraz

– powierzchnia wewnętrzna nadwozia nie jest większa ani mniejsza o więcej niż 20%;

ii) W odniesieniu do środków transportu z układem chłodniczym- za wzorzec powinien służyć środek transportu z układem chłodniczym, gdy:

-warunki wymienione w punkcie (i) są spełnione,

– wewnętrzne wentylatory obiegu powietrza sa podobne,

– źródło chłodu jest takie samo,

-zapas chłodu na jednostkę powierzchni wewnętrznej jest większy lub taki sam;

iii) W przypadku środków transportu z mechanicznym urządzeniem chłodniczym wzorcowym środkiem transportu może być:

(a) środek transportu z mechanicznym urządzeniem chłodniczym:

-warunki wymienione w punkcie (i) są spełnione i

– przy tych samych warunkach temperatury moc urządzenia chłodniczego na jednostkę powierzchni wewnętrznej jest większa lub taka sama, lub

b) izolowany termicznie środek transportu przewidziany do późniejszego wyposażenia w instalację chłodzącą i kompletny pod każdym względem, którego instalacja chłodnicza będzie usunięta, lecz zostanie zainstalowana w późniejszym czasie.

Powstały otwór będzie zasłonięty podczas pomiaru współczynnika K ściśle dopasowaną płytą o tej samej grubości całkowitej i o izolacji tego samego rodzaju, jak ułożona na ścianie czołowej. W takim przypadku:

– warunki wymienione w punkcie (i) są spełnione,

– użyteczna moc chłodnicza mechanicznego urządzenia chłodniczego zamontowanego w nadwoziu wzorcowego typu jest zgodna z określeniem ustępu 3.2.6. w dodatku 2 do załącznika 1.

iv) W odniesieniu do ogrzewanych środków transportu za wzorzec może służyć izolowany termicznie lub ogrzewany na jednostkę powierzchni wewnętrznej jest większa lub taka sama.

d) Jeśli w ciągu sześciu lat seria środków transportu obejmuje więcej niż 11 egzemplarzy, właściwa władza określa odsetek urządzeń, które powinny zostać poddane odnośnym badaniom.

Załącznik 1 Dodatek 2

3. Jeżeli nadwozie jest w kształcie równoległościanu, średnią temperaturą wewnętrzną nadwozia Θi jest średnia arytmetyczna temperatur mierzonych w odległości 10 cm od ścian nadwozia w następujących 14 miejscach:

a) w 8 wewnętrznych narożnikach nadwozia,

b) w środku 6 wewnętrznych płaszczyzn nadwozia.

Jeżeli nadwozie jest w kształcie równoległościanu, rozmieszczenie 14 miejsc pomiaru powinno być dokonane najlepszym sposobem, z uwzględnieniem kształtu nadwozia.

4. Jeżeli nadwozie jest w kształcie równoległościanu, średnia temperaturą zewnętrzną nadwozia Θi będzie średnia arytmetyczna temperatur mierzonych w odległości 10 cm od ścian w następujących 14 miejscach:

a) w 8 narożnikach zewnętrznych nadwozia,

b) w środkach 6 powierzchni zewnętrznych nadwozia.

Jeżeli nadwozie nie jest w kształcie równoległościanu, rozmieszczenie 14 miejsc pomiaru powinno być dokonane najlepszym sposobem, z uwzględnieniem kształtu nadwozia.

Jeżeli nadwozie jest w kształcie prostopadłościanu, średnią temperaturą wewnętrzną nadwozia T1 jest średnia arytmetyczna temperatur mierzonych w odległości 10 cm od ścian nadwozia w następujących 12 miejscach:

a) w 8 wewnętrznych narożnikach nadwozia,

b) w środku 4 wewnętrznych płaszczyzn nadwozia.

Jeżeli nadwozie jest w kształcie prostopadłościanu, rozmieszczenie 12 miejsc pomiaru powinno być dokonane najlepszym sposobem, z uwzględnieniem kształtu nadwozia.

4. Jeżeli nadwozie jest w kształcie prostopadłościanu, średnia temperaturą zewnętrzną nadwozia T e jest średnia arytmetyczna temperatur mierzonych w odległości 10 cm od ścian w następujących 12 miejscach:

a) w 8 narożnikach zewnętrznych nadwozia,

b) w środkach 4 powierzchni zewnętrznych nadwozia.

Jeżeli nadwozie nie jest w kształcie prostopadłościanu, rozmieszczenie 2 miejsc pomiaru powinno być dokonane najlepszym sposobem, z uwzględnieniem kształtu nadwozia.

1.6 Urządzenia do pomiaru temperatury zabezpieczone przed promieniowaniem winny być umieszczone wewnątrz i na zewnątrz nadwozia w miejscach określonych w ustępach 1.3 i 1.4 niniejszego dodatku.

Stan ustalony i czas trwania badania

1.7 Średnie temperatury otoczenia oraz średnie temperatury wewnątrz nadwozia zmierzone w okresie nie krótszym niż 12 godzin nie mogą się różnić bardziej niż o +/- 0,3 K, zaś w okresie poprzedzającym 6 godzin temperatury te nie mogą się różnić o więcej niż +/- 1,0 K.

Różnica pomiędzy mocą grzewczą lub chłodnicza mierzona w dwóch okresach stanu ustalonego podzielonych co najmniej 6 godzinną przerwą, nie może przekraczać 3%.

Do obliczania współczynnika K wykorzystane zostaną średnie wartości temperatur ogrzewania lub chłodzenia w ciągu najmniej 6 ostatnich godzin okresu stanu ustalonego.

Odchylenie między średnimi temperaturami- wewnętrzną i zewnętrzną- na początku i na końcu co najmniej 6- godzinnego okresu obliczeniowego nie może przekraczać 0,2 K.

Jeśli stosowana jest metoda wewnętrznego, wewnątrz nadwozia umieszcza się jeden lub więcej wymienników ciepła. Powierzchnia tych wymienników ma być taka, że jeśli przepływa przez nie ciesz o temperaturze nie niższej niż 0°C, średnia temperatura wewnątrz nadwozia pozostaje poniżej + 10°C po uzyskaniu pracy ciągłej. Jeśli zaś wybrana zostanie metoda ogrzewania wewnętrznego, stosowane mają być nagrzewnice elektryczne (rezysory itp.). Wymienniki ciepła lub elektryczne urządzenia grzewcze maja być wyposażone w wentylatory o wydajności strumienia powietrza odpowiedniej dla otrzymania 40 lub 70 wymian powietrza na godzinę w stosunku do objętości pustego nadwozia, zaś rozprowadzenie powietrza po wszystkich wewnętrznych powierzchniach badanego nadwozia zagwarantuje, iż maksymalna różnica pomiędzy temperaturami dowolnych 2 z 12 punktów wyszczególnionych w ustępie 1.3 niniejszego dodatku nie przekroczy 2 K, po osiągnięciu nieprzerwanej pracy urządzenia.

Bez względu na zastosowaną metodę, średnia temperatura w izolowanej komorze badawczej w trakcie całego badania ma być utrzymywana na jednakowym i stałym poziomie tak, aby spełniała wymagania opisane w ustępie 1.7 tego dodatku, gwarantując zachowanie odchylenia w zakresie +/- 0,5 K, na takim poziomie, aby różnica temperatur pomiędzy wnętrzem nadwozia, a temperatura w izolowanej komorze badawczej wynosiła 25°C +/- 2K, przy zachowaniu średniej temperatury ścian nadwozia na poziomie +20°C +/- 0,5 K.

Wewnątrz cysterny powinno być umieszczone urządzenie grzewcze. Jeżeli w cysternie znajduje się kilka komór, to każdej z nich należy umieścić urządzenie grzewcze. Urządzenia te powinny być wyposażone w wentylatory, których wydajność dobrana jest tak, aby różnica między maksymalną i minimalna temperaturą wewnątrz każdej komory nie przekraczała 3K po ustaleniu stałych warunków pracy. Jeżeli w cysternie znajduje się kilka komór, średnia temperatura najchłodniejszej komory nie powinna różnić się więcej niż o 2 K od średniej temperatury komory najcieplejszej, przy czym pomiaru temperatur dokonuje się w sposób podany w punkcie 2.2.4 niniejszego dodatku.

2.2.4.

b) jeżeli w cysternie jest kilka komór, pomiary powinny być wykonywane w następujących miejscach:

W końcu pierwszej komory i w pobliżu przegrody z drugą komorą w końcach, gdzie trzy promienie tworzą kąty 120°, przy czym jeden z promieni skierowany jest ku górze;

W końcu drugiej komory i w pobliżu przegrody z pierwszą komorą, w końcach gdzie trzy promienie tworzą kąty 120°, przy czym jeden z promieni skierowany jest ku dołowi.

Średnią temperaturą wewnętrzną oraz średnią temperaturą zewnętrzną cysterny są średnie arytmetyczne wszystkich pomiarów dokonanych odpowiednio wewnątrz i na zewnątrz. Dla cystern z kilkoma komorami średnią temperaturą wewnętrzną każdej komory jest średnia arytmetyczna pomiarów dokonanych w komorze, przy czym liczba tych pomiarów nie powinna być mniejsza niż 4, zaś całkowita liczba pomiarów we wszystkich komorach cysterny nie powinna być niższa niż 12.

Podczas całego badania średnia temperatura izolowanej komory badawczej powinna być jednolita i utrzymywana na stałym poziomie, zgodnie z wymaganiami zawartymi w ustępie 1.7 tego dodatku na takim poziomie, żeby różnica temperatur pomiędzy wnętrzem cysterny i izolowaną komorą badawczą była nie mniejsza niż 25°C +/- 2K, przy średniej temperaturze ścian cysterny utrzymywanej na poziomie +20°C +/- 0,5 K.

Postanowienia wspólne dla wszystkich rodzajów izolowanych środków transportu

Stacje badań powinny być wyposażone w niezbędne urządzenia i przyrządy zapewniające możliwość określenia współczynnika K z maksymalnym błędem pomiaru ± 10%.

Stacje badań powinny być wyposażone w niezbędne urządzenia i przyrządy zapewniające możliwość określenia współczynnika K z maksymalnym błędem pomiaru ±10%, gdy stosuje się metodę chłodzenia wewnętrznego, i ±5%, gdy stosuje się metodę ogrzewania wewnętrznego.

Brak

W przypadku środków transportu wyposażonych w system użytkujący gaz należy wdrożyć następującą procedurę, gdy średnia temperatura wewnątrz nadwozia osiągnie średnią temperaturę zewnętrzną (+30°C), należy napełnić zbiorniki skroplonego gazu do poziomu wskazanego przez producenta. Następnie zamknąć wszystkie drzwi, włazy i inne otwory, tak jak ma to miejsce w czasie normalnej eksploatacji, zaś wewnętrzne urządzenia wentylacyjne (o ile takie są zainstalowane) należy włączyć na maksymalną wydajność. Termostat należy ustawić na temperaturę nie wyższą niż 2 stopnie poniżej temperatury granicznej dla danej klasy urządzeń. Rozpocznie się chłodzenie nadwozia. Podczas chłodzenia należy stopniowo uzupełnić zużywany czynnik chłodniczy. Uzupełnianie takie należy dokonać:

– albo w czasie odpowiadającym przerwie pomiędzy rozpoczęciem chłodzenia i chwilą, gdy temperatura przewidziana dla danej klasy zostanie osiągnięta po raz pierwszy; lub

– przez okres trzech godzin, licząc od rozpoczęcia chłodzenia, biorąc pod uwagę krótszy z tych okresów.

Poza tymi okresami, podczas badania nie podaje się żadnego czynnika chłodzącego.

W przypadku nowego urządzenia, wewnątrz nadwozia należy włączyć urządzenie grzewcze wytwarzające 35% ciepła wymienianego przez ściany przy trybie pracy stałej, gdy osiągnięta zostanie temperatura przewidziana dla urządzenia tej klasy.

Brak

Procedura pomiaru efektywnej wydajności chłodniczej w₀ urządzenia chłodniczego w przypadku, gdy parownik nie jest oszroniony.

Środki transportu- chłodnie.

Środki transportu z mechanicznym urządzeniem chłodniczym.

Należy sprawdzić, czy w zewnętrznej temperaturze nie niższej niż +15°C wewnętrzna temperatura próżnego środka transportu może być doprowadzona:

– jeżeli chodzi o klasy A, B lub C – do minimalnej temperatury, przewidzianej w niniejszym załączniku dla danej klasy środka transportu,

– jeżeli chodzi o klasy D, E lub F – do granicznej temperatury, przewidzianej w niniejszym załączniku dla danej klasy środka transportu. Jeżeli wyniki są pozytywne, środki

transportu mogą pozostać w eksploatacji jako środki transportu – chłodnie w poprzednio

ustalonej klasie na nowy okres nie dłuższy niż 3 lata.

Należy sprawdzić, czy przy temperaturze zewnętrznej nie niższej niż +15°C, możliwe jest dla próżnego środka transportu doprowadzenie do temperatury wewnętrznej odpowiadającej danej klasie środka transportu w ciągu maksymalnego czasu.

Temperatura wewnętrzna opróżnionego wyposażenia ma być przed rozpoczęciem testu doprowadzona do temperatury otoczenia.

Jeżeli wyniki są zadowalające, to wyposażenie może pozostać w eksploatacji jako wyposażenie z mechanicznym urządzeniem chlodniczym w poprzednio przyznanej klasie na kolejny okres nie dluższy niz trzy lata.

Zasady przejściowe mające zastosowanie do wyposażenia będącego w eksploatacji.

Dla wyposażenia wyprodukowanego przed daty określony w pkt 6.2 (i) należy stosować następujące zasady:

– należy sprawdzić, czy w zewnętrznej temperaturze nie niższej niż +15°C wewnętrzna temperatura próżnego środka transportu, która została przed rozpoczęciem testu doprowadzona do temperatury zewnętrznej, może być doprowadzona w czasie co najwyżej sześciu godzin:

– jeżeli chodzi o klasy A, B lub C – do minimalnej temperatury, przewidzianej w niniejszym załączniku dla danej klasy transportu,

– jeżeli chodzi o klasy D, E lub F – do granicznej temperatury, przewidzianej w niniejszym załączniku dla danego wyposażenia.

Jeżeli wyniki są pozytywne, to środek transportu może pozostać w eksploatacji jako środek transportu z mechanicznym urządzeniem chłodniczym w poprzednio ustalonej klasie na kolejny okres nie dłuższy niż 3 lata.

Brak

Procedura pomiaru wydajności chłodniczej wielokomorowych chłodni samochodowych i wymiarowania wyposażenia wielokomorowego.

Załącznik 2

Najwyższa temperatura w dowolnym miejscu ładunku w czasie załadunku, przewozu i wyładunku nie powinna przekraczać wielkości niżej podanych dla każdego artykułu. Jeżeli jednak niektóre operacje techniczne, jak np. rozmrażanie parownika środka transportu – chłodni powodują na krótki okres ograniczone podwyższenie temperatury w jakiejkolwiek części ładunku, dopuszcza się wzrost o 3°C temperatur podanych niżej dla odpowiednich artykułów żywnościowych.

Zamrożone lub głęboko zamrożone śmietana i koncentraty soków owocowych -20°C

Zamrożone i głęboko zamrożone ryby -18°C

Dowolne inne głęboko zamrożone artykuły żywnościowe -18°C

Zamrożone masło oraz inne tłuszcze -14°C

Zamrożone podroby, żółtka jaj, drób i dziczyzna -12°C

Zamrożone mięso -10°C

Dowolne inne zamrożone artykuły żywnościowe -10°C

Do przewozu produktów żywnościowych (głęboko) szybko mrożonych i mrożonych, wymienionych dalej, środek transportu musi być dobrany i użytkowany w taki sposób, aby podczas przewozu najwyższa temperatura produktu żywnościowego w jakimkolwiek punkcie ładunku nie przekraczała temperatury wskazanej.

Środek transportu użytkowany do przewozu produktów żywnościowych głęboko mrożonych, z wyjątkiem taboru kolejowego, musi być wyposażony w urządzenie poświadczone według dodatku 1 do niniejszego załącznika. Niemniej jednak, w razie potrzeby sprawdzenia temperatury produktów żywnościowych, czynność ta ma być wykonana w sposób podany w dodatku 2 do niniejszego załącznika.

a) Temperatura produktów żywnościowych musi we wszystkich punktach ładunku mieścić się w wartości wskazanej lub poniżej niej, podczas załadunku, przewozu i wyładunku.

b) Jeśli zachodzi konieczność otwarcia drzwi, na przykład dla dokonania inspekcji, bardzo ważne jest, aby produkty żywnościowe nie były narażone na postępowanie lub warunki sprzeczne z treścią niniejszego załącznika, ani też umowy międzynarodowej dotyczącej wzajemnej zgodności sprawdzania towarów na granicach.

c) Podczas niektórych czynności, takich jak odmrażanie parownika, krótkotrwały przyrost temperatury na powierzchni produktu może być dopuszczony w pewnej części ładunku, na przykład w pobliżu parownika, pod warunkiem że nie przekracza ona o 3°C temperatur wskazanych poniżej.

Kremy mrożone (lody) -20°C

Ryby, produkty rybne, mięczaki i skorupiaki mrożone, lub (głęboko) szybko mrożone i wszystkie inne głęboko mrożone produkty żywnościowe -18°C

Wszystkie produkty żywnościowe mrożone (z wyjątkiem masła) -12°C

Masło -10°C

Brak

Załącznik 2 dodatek 1

Monitorowanie temperatury otoczenia do przewozu produktów żywnościowych psujących się głęboko mrożonych.

Brak

Załącznik 2 dodatek 2

Sposób postępowania dotyczący rozmieszczenia punktów pomiarowych i pomiaru temperatur do przewozu łatwo psujących się produktów żywnościowych, chłodzonych, mrożonych i głęboko mrożonych.

Załącznik 3

Podczas przewozu temperatury danych artykułów żywnościowych nie powinny przekraczać podanych niżej temperatur:

Podroby +3°C3)

Masło +6°C

Dziczyzna +4°C

Mleko w cysternie (surowe lub pasteryzowane) przeznaczone do bezpośredniego spożycia +4°C3)

Mleko przemysłowe +6°C

Mleczne produkty (jogurty, kefiry, śmietana i twaróg) +4°C

Ryby1) (powinny być zawsze przewożone w lodzie) +2°C

Gotowe produkty mięsne2) +6°C

Mięso (z wyjątkiem podrobów) +7°C

Drób i króliki +4°C

1. Do przewozu następujących schłodzonych produktów spożywczych środki transportu mają być zastosowane w taki sposób, aby w trakcie transportu najwyższa temperatura w każdym punkcie ładunku nie przewyższała podanej poniżej temperatury. Jeżeli jednak dokonuje się kontroli temperatury produktów spożywczych, to należy to wykonać według procedury określonej w dodatku 2 do załącznika 2 niniejszej umowy.

2. Zgodnie z niniejszymi postanowieniami temperatura środków spożywczych w każdym z punktów ładunku nie może przekroczyć w trakcie załadunku i rozładunku temperatury podanej poniżej.

3. Jeżeli zachodzi konieczność otwarcia środka transportu np. w celu przeprowadzenia inspekcji, jest niezbędne upewnienie się, że produkty spożywcze nie są wystawione na procedury lub warunki niezgodne z określonymi w niniejszym załączniku i te określone w Międzynarodowej Konwencji o Harmonizacji Granicznych Kontroli Towarów.

I surowe mleko +6°C

II Mięso czerwone i duża dziczyzna +7°C

III Produkty mięsne, mleko pasteryzowane, masło, świeży nabiał (jogurt, kefir, śmietana, świeży ser), gotowe do spożycia gotowane produkty spożywcze przyrządzone surowe warzywa i produkty warzywne, skoncentrowany sok owocow, dziczyzna, drób, produkty rybne niewymienione poniżej +6°C

IV Dziczyzna, drób, króliki +4°C

V Czerwone podroby +3°C

V Mięso mielone +2°C.