Wymóg dobrej reputacji jako warunek uzyskania i posiadania licencji. Prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego wymaga uzyskania licencji, która jest decyzją administracyjną, wydaną na czas oznaczony nie dłuższy niż 50 lat. Jednak, warunkiem udzielenia licencji jest spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 5 ust. 3 ustawy o transporcie drogowym.
Są to:
-
spełnianie wymogu dobrej reputacji przez kadrę zarządzającą lub przedsiębiorcę
-
co najmniej jedna z osób zarządzających przedsiębiorstwem lub osoba zarządzająca transportem drogowym legitymuje się certyfikatem kompetencji zawodowych
-
odpowiednie zabezpieczenie finansowe
-
przedsiębiorca wykonujący przewozy oraz kierowcy świadczący usługi na jego rzecz spełniają wymogi określone w ustawie u transporcie drogowym, prawie o ruchu drogowym oraz nie byli skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne przeciwko: bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów lub środowisku
-
posiada prawo do dysponowania pojazdami samochodowymi, którymi zamierza wykonywać transport drogowy (sprawnymi technicznie).
Zgodnie z art. 5 ust.3 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym jednym z warunków udzielenia licencji na podjęcie i wykonywanie transportu drogowego jest posiadanie przez członków organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy – osoby prowadzącej działalność gospodarczą, spełnienie wymogu dobrej reputacji.
Ustawodawca jasno określił, kiedy wymóg dobrej reputacji nie jest spełniany lub przestał być spełniany, poprzez wymienienie katalogu przestępstw umyślnych, za które zarządzający firmą nie mogą być skazani.
Są to przestępstwa umyślne:
-
karne skarbowe ( ustawa z 10 września 1998r. Dz. U. Nr 83, poz. 930 z późn. zm. kodeks karny skarbowy)
-
przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji ( art. 173- 180 k. k.)
-
mieniu ( art. 278-295 k. k. )
-
obrotowi gospodarczemu ( art. 297- 309 k. k.)
-
wiarygodności dokumentów ( art. 270- 277 k. k.)
-
ochronie środowiska (np. art. 7 ustawy prawo ochrony środowiska Dz. U.z 2008 Nr 15 poz 150)
-
warunkom pracy i płacy ( art. 218- 221 k. k.)
-
innym przepisom dotyczącym wykonywania zawodu.
Nie można również ubiegać się o wydanie licencji, jeżeli zostało wydane prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego.
Jak wynika za powyższego, przestępstwo musi zostać popełnione umyślnie oraz stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądowym. Czyli do momentu uprawomocnienia się wyroku sądowego, wymóg dobrej reputacji nadal jest spełniany i organ administracji publicznej nie może odmówić wydania licencji takiej osobie.
Czy brak dobrej reputacji na zawsze przekreśla możliwość założenia firmy transportowej?
Nie, ponieważ kodeks karny przewiduje „zatarcie skazania”. W przypadku zaistnienia przesłanek tej instytucji prawnej, daną osobę, uznaje się, po upływie określonego prawem okresu – za niekaraną. Rozdział XII kodeksu karnego określa termin, od którego można wnioskować o wcześniejsze zatarcie skazania.
Reasumując, popełnienie umyślnie opisanych wyżej przestępstw, nie stanowi trwałej przeszkody do prowadzenia działalności w zakresie transportu drogowego.
Nie ulega jednak wątpliwości, że czyny zabronione określone w art.5 ust. 3 ustawy o transporcie drogowym nie obejmują cięższych rodzajów przestępstw takich jak np. zabójstwo, gwałt itp. jednakże zdaniem Naczelnego Sądu Najwyższego (por. wyrok z 9 kwietnia 2008 r., II GSK 21/08) nie daje to żadnych podstaw do uznania, że tylko skazanie za przestępstwa opisane w treści omawianego przepisu prawa mogą prowadzić do skutku w postaci utraty wymogu dobrej reputacji.
Karolina Kruczek
Kancelaria Prawna Viggen
