Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Niniejsza publikacja przedstawia zakres obowiązywania uregulowań rozporządzenia 561/2006 WE.
Podtytuł: Punkt 7 preambuły rozporządzenia 561/2006 WE
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do przewozów drogowych wykonywanych wyłącznie na terytorium Wspólnoty, albo pomiędzy Wspólnotą, Szwajcarią i państwami będącymi stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Doniosłość przedmiotowego uregulowania sprowadza się do jednoznacznego stwierdzenia, że niniejsze rozporządzenie stosuje się „wyłącznie” na obszarze WE (UE), EOG, Szwajcarii. Wyłącznie w tym też zakresie terytorialnym stanowi również źródło prawa pracy dla polskich kierowców (niezależnie od ich formy zatrudnienia – czy to na podstawie rozdziału 3a czy też na podstawi pozostałych uregulowań u.ocz.p.k., z wyłączeniem rozdziału 4a). Poza obszarem wskazanym w niniejszym uregulowaniu źródłem prawa pracy będą inne uregulowania międzynarodowe lub krajowe.
Jeśli chodzi o uregulowania międzynarodowe to poza obszarem UE, EOG i Szwajcarii, podstawowym źródłem prawa pracy we wskazanych w art. 27 u.ocz.p.k. (głównie przerw i odpoczynków ale nie tylko w kontekście uregulowania art. 3 ustawy) powinny być uregulowania umowy AETR.
Z w zakresie, którego nie regulują unormowania rozporządzenia 561/2006 WE oraz umowy AETR, stosuje się uregulowania polskiej ustawy o czasie pracy kierowców.
Przykładowo na obszarze UE, EOG i Szwajcarii nie stosuje się uregulowań art. 13 u.ocz.p.k., ponieważ zasady odbioru przerw zostały odmiennie uregulowane w ramach omawianego rozporządzenia. Analogiczna sytuacja odnosi się do „odpoczynków”.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
