Geneza przerwy dzielonej: 15+30 minut

Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.

Geneza przerwy dzielonej: 15+30 minut. Niniejsza publikacja to opracowanie poświęcone genezie algorytmu przerwy dzielonej: 15+30 minut.

Podtytuł: Punkt 16 preambuły rozporządzenia 561/2006 WE

(16) Zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 3820/85 możliwe okazało się takie planowanie dziennych okresów prowadzenia pojazdu i przerw, które umożliwiało kierowcy prowadzenie pojazdu przez zbyt długi czas bez pełnej przerwy, co prowadziło do obniżenia poziomu bezpieczeństwa na drogach i pogorszenia warunków pracy kierowców. Należy zatem zapewnić, by przerwy dzielone były stosowane w sposób uniemożliwiający nadużycia.

Zasady odbioru przerwy przez kierowcę, posiadają szczególną doniosłość, ponieważ uregulowanie niniejszego rozporządzenia stanowi w tym obszarze wprost źródło prawa pracy. Wynika to z treści art. 27 ustawy o czasie pracy kierowców, która przyznaje pierwszeństwo niniejszym uregulowaniom przed uregulowaniami art. 13 u.ocz.p.k., (dotyczącymi przerwy w pracy).

Analizując stanowisko legislatora unijnego w zakresie przyjętych unormowań określających zasady odbioru przerwy można zauważyć, że wykazał się pewnego rodzaju niekonsekwencją przynajmniej w 2 obszarach. W odróżnieniu od poprzedniego uregulowania wynikającego z rozporządzenia EWG 3820-85, w którym pierwszą część dzieloną przerwy (15 minut + 15 minut + 15 minut) można było odebrać po 1 godzinie prowadzenia pojazdu, obecnie pierwsza część przerwy (zgodnie z art. 7/561/2006 WE) może być odebrana nawet po 1 minucie prowadzenia pojazdu, co skutkuje taką okolicznością, że w praktyce, w niektórych przynajmniej przypadkach, kierowcy na 8 godzin i 59 minut prowadzenia pojazdu przypadnie zaledwie 30 minutowa przerwa.

Schemat przedstawiający sytuację, w której kierowca faktycznie odebrał jedynie 30 minutową przerwę w trakcie 8h i 59 min prowadzenia pojazdu

Ponadto w chwili powstania przedmiotowego postulatu oraz przez ponad 2 lata od jego wejścia w życie (ponieważ umowa AETR została dostosowana do wymagań wynikających z rozporządzenia 561/2006 WE, dopiero od końca 2009 roku), gdy transport był wykonywany z terenu UE do kraju trzeciego, nadal transport mógł być realizowany „na całej trasie”, na zasadach algorytmu: 15 minut + 15 minut + 15 minut.

Można uznać, że postulat wyeliminowania przypadków prowadzenie pojazdu przez zbyt długi czas, bez pełnej przerwy, został w zasadzie zrealizowany dopiero po 2009 roku na obszarze całej Europy (po nowelizacji umowy AETR).

Wyjątkiem jest Polska, na terenie której postulat zastosowania algorytmu przerw dzielonych 15 min. + 30 min., na obszarze obowiązywania umowy AETR zostanie zrealizowany dopiero do końca roku 2013.¹

 Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).