Definicje instytucji prawnych w rozporządzeniu 561/2006 WE

Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.

Definicje instytucji prawnych w rozporządzeniu 561/2006 WE. Podtytuł: art. 4 rozporządzenia 561/2006 WE

Artykuł 4 rozporządzenia 561/2006 WE, określa, że dla celów rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje instytucji prawa. Definicje określają zakres (pojemność) instytucji prawa pracy, dzięki czemu można w ogóle mówić o zdaniu w ujęciu logicznym.

Wiadomo, że tylko takie zdania podlegają ocenie logicznej. „Zdanie w sensie logicznym jest to wyrażenie jednoznacznie stwierdzające na gruncie reguł danego języka, iż tak a tak jest lub tak a tak nie jest. Jeśli weźmiemy np.: wypowiedź „wielkoduszność to jest wielka cnota to nie może ona być traktowana jako zdanie w sensie logicznym gdyż wypowiedź ta (póki nie sprecyzujemy co znaczy wielkoduszność i co znaczy wielka cnota będzie miała dziesiątki znaczeń (…). To zaś co mamy traktować w sensie logicznym, musi być wyrażeniem przynajmniej praktycznie biorąc jednoznacznym (…)”.¹

Zdefiniowanie określonych znaczeń pozwala na wykorzystanie ich jako „zmiennych zdaniowych”, dzięki którym możliwe będzie zbadanie wartości logicznej zdania.²

Szeroko temat zdefiniowania słowa i jego znaczenia ujął już Arystoteles. Definicje są przykładem słów „denotujących”. Istnieją zasadniczo w ujęciu logicznym dwa rodzaje definicji: analityczne i syntetyczne.

Definicje określone w art. 4 rozporządzenia 561/2005 WE są przykładem definicji syntetycznych, czyli „jest ustaleniem, w jakim znaczeniu chcemy danego słowa używać”.³

Ustalenie zbioru definicji stanowi podstawową substancję dla dalszego rozbioru logicznego zdania na etapie wykładni prawa, ponieważ zdanie w ujęciu logicznym na gruncie prawa nie istnieje bez określenia definicji syntetycznych.

Stad też ustawodawca przykłada dużej staranności do zdefiniowania wszelkich instytucji pranych (słów), którymi będzie się posługiwał podczas konstruowania normy prawnej. Rolę definicji dla skuteczności aktu prawnego można porównać do roli amunicji dla skuteczności broni. Z tego powodu przedmiotowemu zagadnieniu poświęcono wiele uwagi w dalszej części niniejszego opracowania.

Zgodnie z treścią art. 4/561/2006 WE, „dla celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje: a) „przewóz drogowy”, b) „pojazd” („pojazd silnikowy”, „ciągnik”, „przyczepa”, „naczepa”), c) „kierowca”, d) „przerwa”, e) „inna praca”, f) „odpoczynek”, g) „dzienny okres odpoczynku” („regularny dzienny okres odpoczynku” – można wykorzystać w dwóch częściach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwać co najmniej 3 godziny a druga co najmniej 9 godzin, „skrócony dzienny okres odpoczynku”), h) „tygodniowy okres odpoczynku” („regularny tygodniowy okres odpoczynku” lub „skrócony tygodniowy okres odpoczynku”), i) „tydzień”, j) „czas prowadzenia pojazdu”, k) „dzienny czas prowadzenia pojazdu”, l) „tygodniowy czas prowadzenia pojazdu”, m) „dopuszczalna masa całkowita”, n) „regularne przewozy osób”, o) „załoga kilkuosobowa”, p) „przedsiębiorstwo transportowe”, q) „okres prowadzenia pojazdu”.

Tak więc przedmiotowy przepis definiuje łącznie 27 instytucji, wywierających wpływ na kształtowanie oraz właściwe przyporządkowanie źródeł prawa pracy.

Trudno w kontekście powyższych ustaleń nie odnieść się do jeszcze jednego praktycznego zagadnienia.

Warto zauważyć że dla celów cyfryzacji prawa przydatne są wyłącznie normy stanowiące zdania w sensie logicznym. Z nich bowiem można utworzyć kod informatyczny.

Zdania nie cechujące się powyższym walorem stanowią jedynie nieprzydatny „wypełniacz”.

Ważne jest więc aby jasno sklasyfikować wszelkie aspekty wynikające z relacji pomiędzy definicją danej instytucji prawnej a jej rolą w zdaniu logicznym w kontekście możliwości jej wykorzystania w prawniczym kodzie informatycznym prawa pracy.

Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).