Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Przedłużenie i skrócenie tygodniowego odpoczynku. Niniejsza publikacja poświęcona jest wartości maksymalnego okresu trwania odpoczynku tygodniowego skróconego w kontekście długości rekompensaty w odniesieniu do uregulowań rozporządzenia 561/2006 WE oraz umowy AETR.
Podtytuł: art. 4 lit. g) rozporządzenia 561/2006 WE
Odnosząc się do definicji „skróconego tygodniowego okresu odpoczynku” wynikającej z rozporządzenia 561/2006/WE, oznacza on odpoczynek trwający krócej niż 45 godzin, który można, na warunkach ustalonych w art. 8 ust. 6, skrócić do nie mniej niż 24 kolejnych godzin.
Z uregulowania tego wynikają istotne dla kierowcy oraz przewoźnika konsekwencje.
Otóż odpoczynek skrócony może, ale nie musi trwać 24 godziny. Zgodnie z zacytowanym powyżej uregulowaniem może on trwać dowolny czas w przedziale pomiędzy 24 godziny a 45 godzin. Dlatego więc „skrócony” odpoczynek tygodniowy może trwać nawet 44 godziny 59 minut i ustalenie to rodzi określone skutki.
Należy wiedzieć, że w związku z powyższym kierowca faktycznie może przebywać w pojeździe dwie kolejne noce (jeśli będzie to wynikało z układu godzinowego np.: zaczyna odpoczynek o godz. 18:00 w czwartek i kończy odpoczynek o godz. 14:59 w sobotę). Nadal jednak będzie to odpoczynek „skrócony”.
Powyższe ustalenie wpływa na zrozumienie zasad ustalania wartości „rekompensaty”, należnej kierowcy za odbiór skróconego odpoczynku tygodniowego.
Wartość rekompensaty będzie zmienna, ponieważ będzie stanowiła różnicę pomiędzy wartością faktycznie odebranego odpoczynku tygodniowego trwającego nie mniej niż 24 godziny a dowolnym odcinkiem czasu trwającym nie dłużej niż 45 godzin.
Może ona zatem wynosić zarówno 21 godzin, jak i zaledwie 1 minutę.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
