Strona główna Aktualności Dnia Umowa o Świadczenie Usług Kierowania tańsza w każdym wariancie – WYLICZENIE kolejnej...

Umowa o Świadczenie Usług Kierowania tańsza w każdym wariancie – WYLICZENIE kolejnej oszczędności

1876
2
4/5 (4)

Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.

(Doktor nauk prawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego – specjalizacja naukowa: Prawo Pracy)

Korzystając z autorskiej „Umowy o świadczenie usług kierowania pojazdami” opracowanej przez Kancelarię Prawną Viggen Sp.j. oraz z profesjonalnego programu do rozliczania kierowców VTS, możesz być znacznie bardziej konkurencyjny od krajowych i zagranicznych firm transportowych.

Dzięki temu rodzajowi umowy polskie firmy transportowe, posiadają prawdopodobnie najniższe koszty ubruttowienia pracy w UE.

Poniższą publikację czytasz dzięki programowi dla profesjonalistów do rozliczania kierowców VTS

Na wstępie warto przypomnieć, że Umowa o świadczenie usług kierowania pojazdami NIE jest umową zlecenia (która jest pozbawiona części oskładkowania i dodatków – przez co jest mniej korzystna dla kierowców) oraz NIE jest umową tak zwanego „samozatrudnienia” B2B (na własnej działalności gospodarczej kierowcy), która przenosi ryzyka i obciążenia na kierowców i w mojej ocenie w ogóle jest niedopuszczalna formą świadczenia usługi jeśli kierowca nie posiada Licencji transportowej.

W ciągu ostatnich 3 tygodni odbyliśmy w Kancelarii Prawnej Viggen Sp.j. z przewoźnikami ponad 400 rozmów, udzielając porad dotyczących nowych zasad wyliczania wynagrodzeń w ramach Pakietu Mobilności, obowiązującego po 2 lutym 2022r.

Osobiście przeprowadziłem ponad 100 rozmów z przewoźnikami z całego kraju, za które serdecznie dziękuję moim rozmówcom, ponieważ pozwoliły mi one lepiej zrozumieć obszary zainteresowania przewoźników oraz MITY krążące wokół przedmiotowej problematyki.

Dlatego obecnie jeszcze lepiej potrafię dopasować Umowę o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami do Państwa oczekiwań i potrzeb.

W niniejszej (ósmej publikacji na temat zasad wyliczenia wynagrodzeń pracowników delegowanych) wyjaśnię:

a) dlaczego niesłuszny jest pogląd, iż realna korzyść z tzw.: dodatkowej ulgi liczonej od 30% diet nie wyniesie 1500 zł od kierowcy za miesiąc pracy (jak oczekują niektórzy przewoźnicy), lecz zaledwie około 270 zł bel kierowca per miesiąc;

b) dlaczego w przypadku umowy o pracę przewoźnik w każdym miesiącu płaci każdemu kierowcy wynagrodzenie do 5,5 godziny za fikcję pracy, której kierowca nie wykonywał, przez co sztucznie zawyża koszt transportu o około 380 zł miesięcznie lub więcej;

c) w jaki sposób można uzyskać znacznie wyższy wymiar oszczędności w przypadku Umowy o Świadczenie Usługi Kierowania Pojazdami, niż z tytułu ww. “ulgi”, wynikający z braku obowiązku wypłaty wynagrodzenia za 5,5 godz. na podstawie “fikcji pracy” ?

d) w jaki sposób można uzyskać wyższy wymiar oszczędności z tytułu Umowy o Świadczenie Usługi Kierowania Pojazdami, względem umowy o pracę, na podstawie 30 innych uregulowań, mających zastosowanie do umów cywilnoprawnych – których nie da się zastosować do umów o pracę.   

Z całą pewnością można dzięki temu powiedzieć, że Umowa o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami jest korzystniejsza (tańsza) w każdym typie transportu od umowy o pracę.

Umowa o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami generuje niższe koszty zarówno w transporcie typu: cross trade i kabotaż jak i również znacznie (wręcz drastycznie) niższe koszty w transporcie typu: bilateralny i tranzyt.

Przyczyna dla którego Umowa o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami jest drastycznie tańsza od umowy o pracę w transportach typu bilateralnego i tranzytowego jest oczywista – wyjaśniłem przedmiotową kwestię wielokrotnie w poprzednich publikacjach (ich lista znajduje się pod niniejszym opracowaniem).

Skoncentruję się zatem w niniejszej publikacji na kosztach wynagrodzenia za realizowanie transportu typu: kabotażowego i cross trade i obalę MIT RZEKOMO WYSOKIEJ ULGI NALICZANEJ W WYMIARZE 30% HIPOTETYCZNYCH DIET w przypadku Umowy o pracę, na której zbawienny skutek liczy wielu polskich przewoźników.

Wielu przewoźników niesłusznie wierzy, iż wymiar przedmiotowej “ulgi” może wynieść około 1500 zł – czyli niesłusznie liczą, że o taką kwotę w każdym miesiącu zmniejszy się wymiar ich podatku dochodowego od wynagrodzenia każdego kierowcy, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. NIC BARDZIEJ MYLNEGO !

Rzecz polega na tym, że między innymi pomysłodawcy obecnych nowych rozwiązań obowiązujących po ostatniej nowelizacji art. 21b Ustawy o Czasie Pracy Kierowców, które weszły w życie w 2022r, nie podają pełnej treści nowej regulacji a w zasadzie, podają je w sposób wybiórczy i poniekąd zafałszowany.

Pokażę to Państwu, przytaczając poniżej dokładną treść przedmiotowych przepisów wraz z wyliczeniem, potwierdzając, że realny wymiar ulgi na którą liczą przewoźnicy absolutnie nie stanowi ani 1500 zł ani nawet 1/3 tej kwoty miesięcznie od 1-ego kierowcy zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.

Następnie pokażę Państwu wraz z wyliczeniem, że istnieje inna tańsza forma zatrudnienia (także dla transportu typu: kabotaż i cross trade).

Zacznijmy zatem od wyliczenia realnego wymiaru ulgi:

Art. 21b ust
2. Do kierowcy, o którym mowa w ust. 1, stosuje się w zakresie ustalania
podstawy wymiaru:
1) podatku dochodowego od osób fizycznych – przepisy dotyczące osób
zatrudnionych w kraju i przebywających czasowo za granicą, o których mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.3));

Wiemy więc, na podstawie którego przepisu ustalony zostanie wymiar podstawy opodatkowania pracy kierowcy, zatrudnionego w stosunku pracy.

Co zatem DOKŁADNIE stanowi art. 21 ust. 1 pkt. 20) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

Art. 21. ust. 1. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że – cyt.:
Wolne od podatku dochodowego są:
“20) część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze (…), stosunku pracy, (…), za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, (…), w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, (…);

Aby lepiej zrozumieć ten tekst prawny skrócę go i minimalnie sparafrazuję:

Wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, ze (…), stosunku pracy w kwocie odpowiadającej 30% diety”. 
OBLICZENIE NR 1:
Załóżmy średnio 22 dni pobytu kierowcy poza granicami Polski (nie możemy założyć 30 dni, ponieważ od sumy wszystkich dni należy odjąć dni odbioru odpoczynków w Polsce oraz “niepełne dni” w których kierowca powraca do Polski lub wyjeżdża z Polski).
22 dni x średnio 50 euro diety za dzień = 1100 euro diet (za miesiąc/22 dni) x 4,5 zł (średni kurs) = 4950 zł (suma hipotetycznych diet z których 30% może zostać zwolnionych z podatku) x 30% = 1485 zł (kwota wolna od podatku).
Przewoźnicy zatem niesłusznie liczą, że od sumy opodatkowania, które zapłacą każdemu kierowcy (zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę) realizującemu kabotaż i cross trade odejmą wartość 1485 zł miesięczne – co jest oczywiście mylnym założeniem, ponieważ realny uzysk z “ulgi” to nie 1485 zł lecz 19% z tej wartości a zatem realny wymiar ulgi wyniesie ZALEDWIE około 282 zł “oszczędności” w przeliczeniu na jednego kierowcę w danym miesiącu.
Zatem mitem opartym na grze słów są informacje, jakoby wymiar ulgi wyniósł około 1400/1500 zł miesięcznie – ponieważ PRAKTYCZNY “zysk/oszczędność” z tej ulgi wyniesie zaledwie około 282 zł (czyli 19% z 1400 zł).
Powyższe wyliczenie naturalnie posiada charakter przybliżony na podstawie przyjętej określonej średniej wartości diety oraz średniej ilości dni w miesiącu ale obrazuje, że realna wartość szumnie nazwanej “ulgi” jest po prostu…wręcz śmieszna.
Czyli jak zwykle – obietnice legislatora na temat mitycznej 30%-owej “ulgi” były wielkie i szumne ale matematyka obnażyła huczne zapowiedzi i okazało się, że przewoźnikom zatrudniającym kierowców na podstawie umowy o racę w transporcie typu kabotaż i cross trade koszt ubruttowienia wynagrodzenia wzrośnie średnio o około 100% a tak zwana “ulga” daje oszczędność na bardzo niskim poziomie około 282 zł.
Tak upadł mit hojności polskiego państwa, rzekomo rekompensującego wzrost kosztów ubruttowienia pracy kierowców po 2 lutego 2022r.
JAKIE ZATEM JEST INNE ROZIWĄZANIE OBNIŻAJCE KOSZTY PRZEWOŹNIKA?

Warto zauważyć, że wyższy wymiar oszczędności można uzyskać bez zastosowania ww. “ulgi” poprzez zatrudnienie kierowcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdem, ponieważ zgodnie o zobowiązującym prawem w przypadku umów cywilnoprawnych, kierowcy należy wypłacić wynagrodzenie od NIŻSZEGO WYMIARU GODZIN PRACY, czyli przewoźnik będzie musiał zapłacić wynagrodzenie polskie oraz unijne od mniejszej ilości godzin w miesiącu.   

W niniejszym opracowaniu co prawda koncentruję się w szczególności na wykazaniu oszczędności w transporcie typu cross trade lub kabotaż ale opisane zagadnienie posiada także zastosowanie dla transportu bilateralnego i tranzytu.

 

Dlaczego Umowa o Świadczenie Usług jest “tańsza” ?

W tym miejscu skoncentruję się na jednym nowym zagadnieniu, o którym nie wspomniałem w poprzednich publikacjach na temat korzyści z Umowy o Świadczenie Usług.

Otóż, każdy przewoźnik zatrudniający kierowcę na podstawie Umowy o pracę, de facto zgodnie z obowiązującym prawem, musi “nadpłacać” za nawet (do) 5,5 godzin miesięcznie, z tytułu tak zwanej fikcji pracy, która realnie nie jest wykonywana przez kierowcę.

Przewoźnicy najczęściej nie są tego świadomi, ponieważ otrzymując w ewidencji czasu pracy wyliczenie miesięcznego wymiaru pracy nie wiedzą, iż część tego wymiaru nie pochodzi z REALNEJ PRACY (jazdy + “innej pracy”), lecz z fikcji prawnej pracy ! (o której nota bene po raz pierwszy wiele lat temu pisał w opracowaniach naukowych prof. dr hab. Andrzej Świątkowski – Kierownik Katedry Prawa Pracy Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Rzecz w tym, iż w przypadku umowy o pracę, zgodnie z kodeksem pracy oraz Ustawą o Czasie Pracy Kierowców, 15 minut przerwy (45 lub 15+ 30) zalicza się do PRACY (jeśli praca w danej dobie trwała co najmniej 6 godzin), pomimo, iż kierowca w tym czasie odbierał przerwę i nie wykonywał pracy.

Każdy przewoźnik może teraz sprawdzić ewidencję czasu pracy własnych kierowców i oczywiście znajdzie potwierdzenie, że co miesiąc wypłacał kierowcy za pracę w wymiarze do 5,5 godziny, pomimo w tym czasie kierowca tak naprawdę nie pracował.

Można teraz wymiar 5,5 godzin przemnożyć przez taką ilość kierowców, która jest zatrudniania w firmie.

Np. jeśli przewoźnik zatrudnia:

10 kierowcównadpłaca miesięcznie za 55 “pustych” godzin zaliczanych fikcyjnie do pracy x średnio 15 euro = 825 euro x 4,5 zł = 3712 zł (miesięcznie) x 12 miesięcy = 44 550 zł (zbędnego wydatku na podstawie fikcyjnych godzin pracy).

100 kierowcównadpłaca za 550 “pustych” godzin zaliczanych fikcyjnie do pracy x 15 euro = 8250 euro x 4,5 zł = 37 125 zł (miesięcznie) x 12 miesięcy = 445 500 zł (zbędnego wydatku na podstawie fikcyjnych godzin pracy) 

UWAGA:

W przypadku umów cywilnoprawnych (Umowy o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami) NIE WYPŁACA SIĘ wynagrodzenia na podstawie fikcyjnych godzin pracy, ponieważ Ustawa o Czasie Pracy nie przewiduje obowiązku zaliczenia 15 minut z przerwy do czasu pracy.

Oznacza to, że przewoźnik posiada znaczące oszczędności z tego tytułu, znacznie przewyższające oszczędności z tzw. “ulgi” dla umów o pracę o której napisałem powyżej.

Warto wyraźnie powtórzyć, że 15 minut z przerwy jeśli praca trwała co najmniej 6 godzin, wlicza się wyłącznie dla kierowców zatrudnionych na podstawie umowy o pracę ale już nie wlicza się dla kierowców zatrudnionych na podstawie jakichkolwiek umów cywilnoprawnych.

Zatem w przypadku umowy o cywilnoprawnej (np.: Umowy o świadczenie usług kierowania pojazdem) wymiar godzin pracy, za który pracodawca będzie musiał zapłacić kierowcy jest niższy od wymiaru godzin pracy w przypadku umowy o pracę.

Umowa cywilnoprawna w tym zakresie wygeneruje niższy wymiar („koszt”) wynagrodzenia, względem umowy o pracę o około 380 zł np. w transporcie typu cross trade lub w kabotażu.

Wykazuje to poniższe obliczenie.

 

OBLICZENIE NR 2: 

15 min. (cześć odpoczynku NIE zaliczany do fikcji pracy w umowach cywilnoprawnych) x 22 dni pracy w miesiącu = 5,5 godziny pracy, za które pracodawca nie musi zapłacić „płacy minimalnej”.

Zatem 5,5 godz. x (średnio) 15 euro (na pokrycie “unijnej płacy minimalnej”)= 82,5 euro x 4,6 zł (średni kurs zł) = 380 zł (dokładnie 379,5) oszczędności (mniejszego kosztu wynagrodzenia pracy 1 kierowcy w 1 miesiącu pracy w porównaniu do umowy o pracę).

To jednak nie jest cała oszczędność wynikająca z braku konieczności zaliczania 15 minut z przerw do wymiaru czasu pracy w przypadku umowy o cywilnoprawnej względem umowy o pracę.

Warto bowiem zauważyć, że niższy wymiar pracy, przełoży się na niższy wymiar godzin nadliczbowych (50%) w danym miesiącu lub 3 miesięcznym okresie rozliczeniowym.

Oznacza to, że gdyby kierowca w danym miesiącu wygenerował 5,5 godzin nadliczbowych w przypadku umowy o pracę, to pracodawca musiałby zapłacić dodatkowo 50% godzinowego wymiaru wynagrodzenia. Będzie on (godzinowy wymiar wynagrodzenia) różny u różnych pracodawców (w zależności od „wartości” godziny pracy).

Przyjmijmy założenie, że pracodawca wypłaci pracownikowi 3010 zł : 164 godz. pracy w miesiącu = 18,35 zł wartość godziny pracy.

Zatem średnio 18 zł (za godzinę pracy) x 50% (z tytułu dodatku za godziny nadliczbowe) = 9 zł (kwoty dodatku za godzinę nadliczbową) x 5,5 godzin (zaoszczędzonych poprzez nie wliczenie ich w obrys godzin pracy/godzin nadliczbowych, które po prostu nie wystąpiły) = 50 zł (49,5 zł).

Zatem 380 zł + nawet do 50 zł = 430 zł

Zatem korzyść dla przedsiębiorcy może sięgać 430 zł miesięcznie per kierowca.

To jednak nadal nie jest cała oszczędność, ponieważ po 2 lutym 2022 roku, w ramach „Pakietu Mobilności” kierowcy należne będzie wypłata dodatków z tytułu „płacy sektorowej” w poszczególnych krajach UE. Wymiar dodatku z tytułu godzin nadliczbowych poza granicami Polski jest niższy niż w kraju, zatem oszczędność będzie jeszcze wyższa.

Z pewnym marginesem ostrożności można przyjąć, że oszczędność miesięczna w przeliczeniu na jednego kierowcę/mies. dla pracodawcy z tytułu umowy cywilnoprawnej wyniesie (z tytułu niezaliczania 15 minut z przerwy do pracy) pomiędzy 380 zł (z tytułu niższego wymiaru godzin podlegających konieczności wypłaty płacy minimalnej w wymiarze 15 euro/1 godz.) do około 500 zł (w przypadku braku konieczności wypłaty dodatku z tytułu godzin nadliczbowych krajowych i sektorowych).

Podsumowując, niezależnie od tego, czy kierowca wykonuje transport typu kabotaż lub cross trade czy też typu bilateralny lub tranzyt, to w każdej konfiguracji koszty wynagrodzenia kierowcy zatrudnionego na podstawie Umowy o Świadczenie Usługi Kierowania Pojazdami będą znacznie niższe od kosztów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę (przy założeniu porównania identycznego zakresu temporalnego pracy kierowców w danym miesiącu).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w przypadku Umów o Świadczeni Usług kierowania Pojazdami może liczyć na jeszcze wiele innych tytułów obniżenia kosztu pracy kierowcy delegowanego do krajów UE, względem umowy o pracę i warto wymienić Źródła tych oszczędności:

  1.  W przypadku transportu typu cross trade lub kabotaż można nadwyżkę ponad minimalne wartości wynikające z polskiego, unijnego lub sektorowego systemu płacy  “nadpłacić/wyrównać” do ustalonej z kierowcą kwoty netto w firmie diet i ryczałtów noclegowych zwolnionych z oskładkowania (nie można tego zrobić w przypadku umów o pracę) – niebawem opublikuję wyliczenie w tym zakresie;
  2. W przypadku transportu typu Bilateralny lub tranzyt, większość nadwyżki ponad wynagrodzenie krajowe (+ dodatki z tyt. godzin nadliczbowych, dyżurów i pracy w godzinach nocnych), można wypłacić w firmie diet i ryczałtów noclegowych zwolnionych z ubruttowienia (nie można tego zrobić w przypadku umów o pracę);
  3.  Niższy jest minimalny wymiar oskładkowania w przypadku Umów o świadczenie usług Kierowania Pojazdem, ponieważ jego podstawę stanowi “przychód” a nie średnie wynagrodzenie w gospodarce (czyli 5922 zł dla roku 2022) – jak to ma miejsce w przypadku umów o pracę;
  4. Umowa o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami jest wolna od obowiązku wypłacania przez 33 dni świadczeń chorobowych za nieobecność w pracy – ZUS przejmuje obowiązki płatnika od 1 dnia zwolnienia chorobowego;
  5. jest wolna od obowiązku prowadzenia teczki akt pracowniczych z podziałem na części A,B,C,D (co stanowi wymierny koszt administracyjny w przedsiębiorstwie);
  6. jest wolna od roszczeń kierowców z tytułu ryczałtów za nocleg;
  7. jest wolna od obowiązku tworzenia „indywidualnego systemu czasu pracy”;
  8. jest wolna od obowiązku wprowadzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych;
  9. jest wolna od tworzenia pełnej ewidencji czasu pracy kierowców;
  10. jest wolna od informowania PIP o wydłużeniu okresów rozliczeniowych;
  11. jest wolna od kosztów szkoleń BHP;
  12. jest wolna od obowiązku realizacji badań wysokościowych;
  13. jest wolna od ustanawiania systemów pracy;
  14. jest wolna od ustanawiania godzin nocnych podstawowych;
  15. jest wolna od tworzenia Oceny Ryzyka Zawodowego;
  16. jest wolna od obowiązku określenie miejsca wykonywania pracy;
  17. jest wolna od obowiązku rozliczania kierowców za pracę w niedzielę i święta oraz soboty w ponad pięciodniowym systemie pracy;
  18. jest wolna od obowiązku tworzenia Informacji o Warunkach Zatrudnienia;
  19. jest wolna od obowiązku prowadzenia oświadczeń o zatrudnieniu lub nie zatrudnieniu kierowcy u innego pracodawcy w dowolnych charakterze;
  20. jest wolna od obowiązku prowadzenia (a wiec także ponoszeniu kosztu przeprowadzenia badań) zaświadczeń lekarskich;
  21. jest wolna od obowiązku prowadzenia Regulaminu Pracy i regulaminu Wynagradzania;
  22. jest wolna od obowiązku prowadzenia „zaświadczeń działalności kierowców” w pozycji „urlop wypoczynkowy”;
  23. jest wolna od obowiązku prowadzenia kart urlopowych;
  24. jest wolna od obowiązku uzyskania od kierowców wniosków na rozliczenie okresu pracy w niedzielę i święta w stosunku 1:1;
  25. jest wolna od obowiązku wyliczania za pracę w godzinach nocnych, jeśli wypłacasz ryczałt;
  26. jest wolna od obowiązku wyliczania za godziny nadliczbowe, jeśli wprowadzasz ryczałt;
  27. jest wolna od obowiązku wyliczania dyżurów jeśli wypłacasz ryczałt;
  28. jest wolna od obowiązku wyliczania za godziny nadliczbowe, jeśli wprowadzasz ryczałt;
  29. jest wolna od obowiązku wyliczania za pracę w godzinach nocnych, jeśli wypłacasz ryczałt;
  30. jest wolna od obowiązku wypłacania diet lub ryczałtów za nocleg;
  31. w bardzo niewielkim zakresie podlega kontroli PIP;
    Jeżeli chcą Państwo skorzystać z tego unikatowego i korzystnego rozwiązania zapraszamy do kontaktu z Kancelarią Prawną Viggen sp.j.tel.: 519-140-984tel.: 509-982-577tel.: 12 637-24-57mail: biuro1@viggen.plmail.: jak@viggen.pl

    Więcej informacji na temat bardzo poważnych korzyści płynących z Umów o Świadczenie Usług Kierowania Pojazdami przeczytasz w poniższych moich publikacjach:

    Wyliczenie oszczędności z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy oświadczenie usług kierowania pojazdami

    Korzyści dla kierowcy z zatrudnienia na podstawie Umowy o Świadczenie Usługi Kierowania Pojazdami

    Kolejne oszczędności za zatrudnienia kierowców na podstawie „Umowy o Świadczeniu Usług Kierowania Pojazdem”

    Fatalna nowela ustawy o transporcie drogowym niestety podpisana przez Prezydenta

    Pakiet Mobilności – do 3700 tys. zł/mies. oszczędności w wynagrodzeniach kierowców z nowym rodzajem umowy

    Nowe zasady wyliczania wynagrodzeń kierowców od lutego 2022 r.

    Idealna Umowa na zatrudnienie Kierowców w Pakiecie Mobilności

     

    dr Mariusz Miąsko

     

    Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).

     

     

Oceń artykuł

Poprzedni artykułMinisterstwo Infrastruktury opublikowało tłumaczenie kolejnych wytycznych KE ws. Pakietu Mobilności
Następny artykułApel do Ministerstwa Infrastruktury o ułatwienie procedur dla firm zatrudniających kierowców z Ukrainy

2 KOMENTARZE

  1. Za każdym razem jak Pan Doktór M ogłasza rewelacje to oznacza, że albo czegoś nie doczytał, albo sobie coś wymyślił. I dokładnie jest także tym razem: zapomniał o art. 26b ustawy o czasie pracy kierowców, zgodnie z którym czasem pracy przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, w którym pozostają oni na swoich stanowiskach pracy, będąc do dyspozycji podmiotu, dla którego świadczą usługę przewozu drogowego i wykonują czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1. Do czasu pracy osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, wlicza się czas pozostawania w gotowości, o której mowa w art. 6 ust. 2.
    Idealna Umowa musi być jeszcze trochę dopracowana.

    • Drogi ES – własnym wpisem udowodniłeś/udowodniłaś jedynie, że nie zrozumiesz ani o czym mówi powyższa publikacja, ani o czym mówią przepisy na które się powołujesz w kontekście przedmiotowego opracowania. To tylko pokazuje, jak nie wolno opierać się na opiniach pseudo specjalistów. Mało tego, widać, że autor/ka komentarza nie zna podstaw prawa pracy, ponieważ nawet w elementarnym zakresie nie rozumie o czym traktuje przedmiotowa publikacja. Takie “standardy” “doradców” obowiązują w ten branży od lat. Straszne ale to na szczęście nie jest mój problem, lecz firm, które korzystają z takich…”ekspertów” jak ES

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj