Autor publikacji: Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Prawo jest umową społeczną do której przestrzegania stosować się muszą także komornicy którzy w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej dokonują czynności egzekucyjnych. Dobrze więc aby przewoźnicy jak i sami komornicy znali przysługujące im prawa i wiedzieli kiedy do egzekucji kar nałożonych przez ITD dojść NIE może…
„Dotąd dojdziesz, nie dalej, tu załamie się wściekłość Twoich fal” (Księga Hioba 38,ll). Ta zasada Starego Testamentu stoi i źródeł obecnych zasad prawa i określa jak daleko może posunąć się urzędnik w imieniu państwa a jaj naruszenie burzy ustalony w mentalności obywateli porządek prawny. Porządek prawny…jak sama nazwa mówi – jest źródłem poczucia stabilności oraz zaufania do prawa. Mniejsze znaczenie ma fakt czy samo w sobie prawo jest nieco „lepsze” lub nieco „gorsze”. Najważniejsze jest aby w świadomości obywateli rozkwitało przekonanie że prawo jest:
a) powszechnie respektowane,
b) równo i jednakowo stosowane wobec różnych obywateli i podmiotów gospodarczych,
c) szanowane przez organy i instytucje stosujące i egzekwujące prawo – nawet jeśli jest ono nie wygodne dla tych instytucji.
Obywatele w moim odczuciu w znacznie mniejszym stopniu oczekują aby „każdy” przepis prawa był „sprawiedliwy” i „logiczny” ponieważ większość osób intuicyjnie prawdopodobnie odczuwa, że są to wartości z natury nie osiągalne – klasyczne „kwantyfikatory ogólne”…a jak wiadomo absolut nie istnieje no może poza pewnym znanym trunkiem ale to wykracza poza zakres opracowania prawnego dotyczącego zasad egzekucji komorniczej po 1 stycznia 2012 roku.
Powyższy wywód pozwoliłem sobie poczynić tytułem wstępu aby pełniej oddać istotę źródła poczucia bezpieczeństwa obywatela a także aby pełniej oddać wielką odpowiedzialność jaka ciąży na organie kontrolnym, a później także i na komornikach ponieważ stawiam tezę że poczucie bezpieczeństwa jest wynikiem szacunku dla prawa ZWŁASZCZA instytucji reprezentujących Państwo.
Wstęp powyższy jest o tyle zasadny, że niektórzy przynajmniej komornicy (żeby nie urazić niesłusznie tych stosujących się do obowiązujących reguł wynikających z umowy społecznej zwanej ogólnie prawem), nie posiedli być może wiedzy, że od 1 stycznia 2012 roku zmieniły się zasady dotyczące zasad egzekucji z kar nakładanych np.: przez Inspekcję Transportu Drogowego na przewoźników…ale nie tylko.
Tak więc każdy przewoźnik powinien wiedzieć że od 1 stycznia 2012 roku (zgodnie z ustawą o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych ustaw z 16 września 2011 roku), zgodnie z art. 94.2 u.ot.d. „Karę pieniężną uiszcza się (…) w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się WYKONALNA (…).
Wiemy wiec już że nie musimy zwracać się do np.: ITD z prośbą o zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności aby nie doszło do egzekucji w sytuacji kiedy przedsiębiorca prowadzi postępowanie odwoławcze.
Ustalmy jednak, kiedy w świetle obowiązujących przepisów prawa decyzja „staje się wykonalna” ?
Określa to znowelizowany art. 93.2 u.o t.d. który mówi, że aby decyzja o nałożeniu kary stała się wykonalna to wcześniej musi być „OSTATECZNA” – cytat.: „decyzja ostateczna o której mowa w ust. 1 (art. 93- przypis) staje się wykonalna po upływie 30 dni od jej doręczenia jeśli strona”…nie poczyniła pewnych dodatkowych starań które opiszę poniżej.
Kiedy zatem decyzja staje się „ostateczna” ?
a) po upływie 30 dni od jej doręczenia jeśli strona nie wniosła skargi na decyzję do właściwego sądu administracyjnego,
b) w przypadku wniesienia skargi decyzja staje się wykonalna z chwilą:
1) odrzucenia skargi,
2) cofnięcia skargi, lub
3) wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia o oddaleniu skargi.
Pewne (nieuzasadnione) wątpliwości może budzić sformułowanie z którego wynika, że decyzja staje się ostateczna po upływie określonego terminu jeśli strona (ukarany) nie wniósł skargi (aż) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Ustawodawca słusznie nie wymienia już że można oczywiście wcześniej odwołać się do np.: GITD ponieważ określenie odnoszące możliwości odwołania się do sądu administracyjnego zawiera już w sobie także wcześniejszą instancję odwoławczą.
Skoro ustaliliśmy że komornik nie może od 1 stycznia 2012 roku dokonać zajęcia środków tak długo aż decyzja stanie się „wykonalna” pozostaje więc do wyjaśnienia już tylko jedna okoliczność – CZY ZASADA TA DOTYCZY WSZYSTKICH DECYZJI O NAŁOŻENIU KARY czy też tylko NIEKTÓRYCH decyzji?
Na to pytanie należy udzielić odpowiedzi na dwa sposoby:
Po pierwsze w zakresie podmiotowym: zgodnie z treścią art. 92a. 1 u.o t.d. podmiotem który nie podlega egzekucji komorniczej aż do chwili „wykonalności” decyzji może być:
a) „podmiot wykonujący przewóz drogowy lub”…
b) podmiot „wykonujące inne czynności związane z tym przewozem” (czyli w szczególności spedytor, nadawca, odbiorca, załadowca, organizator wycieczki, organizator transportu, operator publicznego transportu zbiorowego).
Po drugie w zakresie przedmiotowym: zgodnie z treścią art. 92a. 1 u.o t.d. przedmiotem który nie podlega egzekucji komorniczej aż do chwili „wykonalności” decyzji mogą być kary nakładane w zakresie naruszenia „obowiązków i warunków przewozu drogowego”.
Jaki jest więc zakres „obowiązków i warunków przewozu drogowego„?
Ta kwestia została dokładnie wyjaśniona w art.: 4 pkt. 22, który określił, że owe „obowiązki lub warunki przewozu drogowego” wynikają z następujących przepisów:
1. rozporządzenia 3821-85-EWG,
2. rozporządzenia 684/92-EWG,
3. rozporządzenia 881/92-EWG
4. rozporządzenia 3118/93-EWG
5. rozporządzenia 12/98-WE
6. rozporządzenia 2121/98-WE
7. rozporządzenia 1/2005-WE
8. rozporządzenia 561/2006-WE
9. rozporządzenia 1071/2009-WE
10. rozporządzenia 1072/2009-WE
11. rozporządzenia 1073/2009-WE
12. ustawy prawo przewozowe
13. ustawy prawo o ruchu drogowym
14. ustawy o ochronie zwierząt
15. ustawy o czasie pracy kierowców
16. ustawy o systemie tachografów cyfrowych
17. ustawy o publicznym transporcie zbiorowym
18. ustawy o przewozie materiałów niebezpiecznych
19. umów międzynarodowych w zakresie przewozu rzeczy.
Z punktu widzenia przewoźnika to oczywiście bardzo korzystnie, że powyższy zakres jest tak obszerny – ponieważ w praktyce oznacza to, że w odniesieniu do praktycznie każdego rodzaju przekroczenia egzekucja komornicza nie będzie mogła się odbyć aż do chwili kiedy stanie się WYKONALNA.
Tak więc jeśli po 1 stycznia 2012 komornik będzie próbował dokonywać egzekucji opartej na decyzji nie ostatecznej, a więc i nie wykonalnej to czynności takie będą nielegalne i podlegające zaskarżeniu.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
