Autor publikacji: Dr Mariusz Miąsko Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Jak długo trwa skrócony odpoczynek tygodniowy kierowcy? Czy to prawda że „skrócony” tygodniowy odpoczynek nie koniecznie musi wynosić 24 godziny? Ile tak naprawdę trwa skrócony tygodniowy odpoczynek oraz jakie rodzi konsekwencje dla kierowców oraz przewoźników?
Zgodnie z definicją „skróconego tygodniowego okresu odpoczynku”, wynikającą z rozporządzenia 561/2006/WE, oznacza on odpoczynek trwający krócej niż 45 godzin, który można, na warunkach ustalonych w art. 8 ust. 6, skrócić do nie mniej niż 24 kolejnych godzin”. Z uregulowania tego wynika szereg niezwykle istotnych dla kierowcy
oraz przewoźnika konsekwencji:
Po pierwsze: Wbrew obiegowej opinii odpoczynek skrócony (pomimo przekonania znacznej części kierowców) wcale nie musi trwać 24 godziny. Ile zatem najdłużej może trwać „skrócony” odpoczynek tygodniowy? Zgodnie z zacytowanym powyżej uregulowaniem może on trwać dowolny czas w przedziale czasowym pomiędzy 24 a 45 godzin. Dlatego więc „skrócony” odpoczynek tygodniowy może trwać nawet 44 godziny 59 minut.
Po drugie: Zapis niniejszego przepisu należy rozumieć w kontekście art 8.6 wspomnianego rozporządzenia, który mówi że: „Skrócenie to należy jednak skompensować równoważnym odpoczynkiem. Jeśli więc dokonamy skrócenia odpoczynku tygodniowego do 24 godzin to kierowca musi dodatkowo odebrać 21 godzin odpoczynku wynikającego z różnicy pomiędzy 45 godzinami odpoczynku regularnego, a 24 godzinami odpoczynku skróconego.
Inaczej mówiąc – kierowca oraz organizator transportu, aby ustalić ilość godzin, które należy zrekompensować (oddać) kierowcy powinien ustalić ile godzin trwał odpoczynek skrócony i odjąć tę wartość od 45 godzin. Przykładowo – jeśli kierowca odebrał 24 godziny odpoczynku skróconego to wyliczenie wygląda następująco 45 godz. – 24 godz. = 21 godzin (które należy kierowcy zrekompensować). Jednak jeśli odpoczynek skrócony trwał np.: 35 godzin to algorytm wygląda następująco: 45 godz. – 35 godz. = 10 godzin (które kierowcy należy zrekompensować), a jeśli odpoczynek skrócony trwał np.: 44 godziny to algorytm będzie następujący 45 godz. – 44 godz. = 1 godzina, (która musi być zwrócona kierowcy).
Po trzecie: należy pamiętać, że zgodnie z art 8.8. „jeżeli kierowca dokona takiego wyboru, dzienne okresy odpoczynku i skrócone tygodniowe okresy odpoczynku poza bazą można wykorzystywać w pojeździe, o ile posiada on odpowiednie miejsce do spania dla każdego kierowcy i pojazd znajduje się na postoju”.
Z powyższego wynika, że w pojeździe kierowca może odebrać odpoczynek, który trwa 44 godz. 59 minut (który zostanie zaliczony jako odpoczynek tygodniowy skrócony), ale nie może już odebrać odpoczynku trwającego 45 godzin, czyli trwającego zaledwie o minutę dłużej.
Należy zauważyć, że kierowca w ramach skróconego odpoczynku może odbyć nawet dwie noce w pojeździe. W tym kontekście trzeba zauważyć, że ewentualne zarzuty organu kontrolnego, że kierowca spędza w dwa kolejne noclegi w pojeździe są bezzasadne, jeśli odpoczynek trwał choćby minimalnie krócej niż 45 godzin. Na marginesie należy przypomnieć, że w całym okresie odbieranego odpoczynku organ kontrolny nie może realizować żadnych czynności kontrolnych, bo skutkowałoby to przerwaniem odpoczynku. Wynika to z zapisu, który określa, że w trakcie odpoczynku kierowca ma prawo swobodnie dysponować swoim czasem. Trudno uznać, iż w momencie kontroli mógłby on w tej sposób nim dysponować.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
